Amelogenesis imperfecta – opis przypadku

Omówienie

Amelogenesis imperfecta, czyli niecałkowity rozwój szkliwa, jest zaburzeniem dziedziczonym genetycznie, polegającym na niedorozwoju tkanek twardych zębów o pochodzeniu ektodermalnym (1) zarówno w uzębieniu mlecznym, jak i stałym (3).

Niecałkowity rozwój szkliwa może być przyczyną różnych objawów klinicznych odczuwanych przez pacjenta, w tym: zwiększonej wrażliwości na bodźce termiczne, starcia patologicznego zębów i w konsekwencji obniżenia wysokości zwarcia, zwiększonego ryzyka powstania próchnicy oraz większej podatności na odkładanie złogów oraz powstawanie chorób przyzębia (3-5).

Istnieje kilka znanych klasyfikacji amelogenesis imperfecta. Biorą one pod uwagę głównie obraz kliniczny i radiologiczny, ale niektóre opisują również szczegółowo sposób dziedziczenia (Wiktop (6)). Obecnie najczęściej stosowany jest podział wg Sundella (7) na:

• postać związaną z hipoplazją szkliwa;
• postać związaną z hipomineralizacją szkliwa.

Charakterystykę wyżej wymienionych typów amelogenesis imperfecta przedstawiono w tab. 1.

Diagnostyka amelogenesis imperfecta wymaga dokładnej oceny klinicznej, radiologicznej (głównie ocena zdjęć pantomograficznych) oraz zebrania wywiadu rodzinnego. Zasadne jest również wdrożenie badań genetycznych osoby chorej oraz bliskiej rodziny (4).

Sprawdź produkty stomatologiczne dostępne w naszym sklepie internetowym dlaspecjalistow.pl.

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas