Białe plamy na zębach przednich. Postępowanie terapeutyczne w wybielaniu i leczeniu zachowawczym
Leczenie zachowawcze po kuracji wybielającej
Decyzja o tym, czy trzeba zastosować leczenie zachowawcze, powinna być podejmowana dopiero po przeprowadzeniu mniej inwazyjnych zabiegów, takich jak wybielanie i mikroabrazja. Istotnym czynnikiem warunkującym sposób leczenia jest też wielkość zmiany (fot. 10 i 11). Jeśli biała plama jest niewielka, kompozytem możemy pokryć tylko zmianę. W przypadku dużej powierzchni lub wielu zmian należy rozważyć bezpośrednie położenie materiału kompozytowego na całej powierzchni licowej zęba. Uzyskamy wtedy odpowiednią gładkość, choć pacjent początkowo będzie odczuwał pewien dyskomfort wynikający z tego, że ząb jest nieco grubszy (fot. 11).
Kolejną kwestią jest decyzja, czy zmienioną powierzchnię należy zeszlifować. Są dwa różne sposoby rozwiązania tego problemu w zależności od wielkości zmiany. Jeśli zeszlifujemy białą plamę, musimy odtworzyć usunięte tkanki, stosując technikę warstwową nakładania kompozytów. Musimy pamiętać o użyciu odpowiednich opakerowych odcieni, aby zamaskować białą zmianę (fot. 12). Przed ostateczną odbudową możemy wykonać próbne wypełnienie, aby mieć pewność uzyskania optymalnego efektu estetycznego. Jeśli białe zmiany są głębokie i pokrywają całą powierzchnię wargową, należy rozważyć wykonanie uzupełnienia protetycznego w postaci licówki lub korony.
Zmniejszenie siły adhezji materiałów kompozytowych po wybielaniu nakładkowym w warunkach domowych
Stwierdzono, że po wybielaniu nakładkowym zmniejsza się siła adhezji materiałów kompozytowych. Związane jest to z obecnością tlenu w tkankach zęba, który zaburza polimeryzację materiałów łączących. Tlen będzie dyfundował z zębów przez około 1-2 tygodnie, a zęby delikatnie ściemnieją. Nie dotyczy to jednak [...]
