Zastosowanie materiałów MTA i Biodentine w stomatologii – przegląd piśmiennictwa

Po przygotowaniu materiału MTA do konsystencji kitu jego aplikacja powinna się odbyć w ciągu 10 s w obrębie jamy ustnej. Twardość MTA oceniamy delikatnie zgłębnikiem lub sączkiem papierowym po 2-5 min. Wstępny proces twardnienia trwa 3-4 godziny (czas powstawania kryształów), a siły wiązania materiału wzrastają nawet do 72 godzin (4, 9). MTA jest niewrażliwe na wilgoć i wiąże w obecności płynów tkankowych. Krew czy ślina nie wpływają na jego właściwości uszczelniające (12, 13). Początkowo żel koloidowy MTA ma pH = 10,3, a po 3 godzinach jego wartość wzrasta do pH = 12,5. Wysoce alkaliczny charakter preparatu determinuje jego właściwości bakteriobójcze, hamując rozwój drobnoustrojów i procesy zapalne, a także stymuluje procesy regeneracyjne.

Koh i wsp. oraz Reyes-Carmona i wsp. wykazali, że MTA w okolicznych tkankach pobudza produkcję cytokin prozapalnych oraz przeciwzapalnych, w tym interleukin stanowiących mediatory metabolizmu tkanki kostnej. W mechanizmie kaskadowym dochodzi do ekspresji m.in. mieloperoksydazy, cyklooksygenazy-2 (COX-2), a także czynnika wzrostu śródbłonka naczyniowego (VEGF), co tworzy środowisko sprzyjające regeneracji tkanek. W pierwszym dniu ostrej fazy zapalenia stwierdzono najwyższe poziomy ww. czynników. Regeneracji włókien ozębnej sprzyjają: biokompatybilność materiału, indukowanie przez niego gojenia się tkanek, a także dobra adhezja do niego fibroblastów. Również Reyes-Carmona wskazuje, że dzięki alkaliczności materiału i zdolności wytrącania apatytów przez MTA w ostrej fazie zapalenia posiada ono zdolność inicjacji tworzenia zębiny reparacyjnej i cementogenezy (5, 8-11). Badania histologiczne potwierdziły, że po zastosowaniu MTA mosty zębinowe tworzą się bez występowania odczynu zapalnego oraz ogniska martwicy w miazdze. Są grubsze (0,24 mm), mniej porowate, lepiej zmineralizowane i bardziej widoczne na zdjęciach rtg. oraz wykazują budowę kanalikową. W p...