Uzupełnienie monolityczne: wewnątrz i na zewnątrz. Skuteczna i niezawodna rekonstrukcja zęba leczonego endodontycznie

W ostatnim czasie dokonał się znaczący postęp w materiałach kompozytowych, umożliwiający poprawę estetyki. Wprowadzenie materiałów bulk fill oraz spoiw uniwersalnych pozwoliło na uproszczenie procedur.

Odtwarzanie zębów po endodontycznym leczeniu kanałowym zawsze stanowiło wyzwanie. Szerokiej gamie materiałów wykorzystywanych po leczeniu endodontycznym odpowiada równie szeroki wachlarz kryteriów doboru. Cementy glasjonomerowe w połączeniu z żywicami kompozytowymi są najczęściej wybieranymi materiałami w tych sytuacjach klinicznych, które nie wymagają wkładu korzeniowego. Czasami używa się też amalgamatu z powodu przyzwyczajenia. Kiedy potrzeba wkładów korzeniowych, dostępnych jest więcej opcji leczenia, ponieważ wypełnienie komory zęba po umieszczeniu wkładu wymaga dodatkowego materiału.

Przed nastaniem stomatologii adhezyjnej metodą leczenia z wyboru były odlewane metalowe filary. Umieszczano wówczas odlewany z metalu wkład koronowo-korzeniowy w kanale korzeniowym i komorze zęba, cementując go cementem na bazie cynkowo-fosforanowej. Rosnący popyt na wkłady korzeniowe z włókna szklanego doprowadził do rozpowszechnienia się użycia cementów kompozytowych. W ten sposób powstały dwa odrębne podejścia kliniczne:

1. Pierwsze polega na stworzeniu wkładu w postaci monobloku zawierającego odbudowany rdzeń i wkład korzeniowy. Stąd materiał używany do odbudowy rdzenia musi posiadać płynną konsystencję umożliwiającą cementowanie wkładu. Jednocześnie materiał ten powinien być wystarczająco wytrzymały i stabilny, by służył jako odbudowany rdzeń.
2. W podejściu drugim ząb wypełnia się uniwersalnym kompozytem, korzystając z dość czasochłonnej metody nakładania warstw, czy to w połączeniu z wkładem korzeniowym, czy bez.

Większo...