Bisfosfoniany w praktyce chirurga stomatologicznego

Wyróżnia się dwie grupy bisfosfonianów, a mianowicie azotowe oraz nieazotowe. Pierwsze wykazują większą siłę działania, przy czym dzielą się na trzy generacje, w których siła działania zwiększana jest wraz ze wzrostem numeru generacji. Powszechnie stosowane w lekach doustnych w leczeniu osteoporozy wykorzystywane są kwasy: alendronowy, ibandronowy oraz ryzedronowy, przy czym dwa pierwsze należą do drugiej, a ostatni do trzeciej generacji BP.  W leczeniu nowotworów złośliwych kości zastosowanie mają kwasy pamidronowy oraz zoledronowy. Należą one odpowiednio do drugiej i trzeciej generacji BP. Na podstawie dotychczasowych obserwacji stwierdzono, że dużo bezpieczniejsze jest doustne stosowanie bisfosfonianów. Obarczone jest ono mniejszymi powikłaniami, które w przypadku jamy ustnej dotyczą głównie nawracających palących owrzodzeń i pęcherzy (4, 5).

Bisfosfoniany charakteryzują się bardzo szerokim zastosowaniem. Wśród schorzeń leczonych z ich wykorzystaniem przede wszystkim należy wymienić: pierwotną oraz wtórną osteoporozę, chorobę Pageta, hiperkalcemię, przerzuty nowotworów złośliwych do kości czy też szpiczaka mnogiego. Analizowana grupa leków wykorzystywana jest także w celu zmniejszenia utraty kości wyrostka zębodołowego w przypadku pacjentów z chorobą przyzębia. BP stosowane są również do hamowania resorpcji korzeni, która może towarzyszyć leczeniu ortodontycznemu (4-6).

Sprawdź inne produkty STOMATOLOGICZNE na dlaspecjalistow.pl

Zastosowanie bisfosfonianów jest bardzo szerokie oraz skutkujące bardzo dobrymi efektami. Jednocześnie jednak terapia na nich oparta może przyczynić się do rozwoju niekorzystnych powikłań. Jednym z ważniejszych i często występują...