Odbudowa wrodzonego braku siekacza bocznego
Opis przypadku
Pacjentka, lat 20, zgłosiła się w celu uzupełnienia braku lewego bocznego siekacza szczęki (ząb 22). Z wywiadu uzyskano informację o wrodzonym braku tego zęba związanym z rozszczepem wargi, wyrostka zębodołowego i podniebienia zaopatrzonym chirurgicznie w wieku dziecięcym. W badaniu wewnątrzustnym stwierdzono zamkniętą szczelinę rozszczepu z ubytkiem tkanek w miejscu brakującego bocznego siekacza oraz lukę o większej szerokości niż analogiczny ząb strony prawej. Zarówno zęby, jak i fragmenty kości po obu stronach rozszczepu nie wykazywały ruchomości. Na powierzchniach stycznych zębów graniczących z luką występowały wypełnienia. Razem z pacjentką omówiono opcje lecznicze. Podjęto decyzję o wykonaniu adhezyjnego mostu kompozytowego wzmocnionego włóknem szklanym. Miał on stanowić kompromis pomiędzy uzupełnieniem implantoprotetycznym, na które pacjentka nie zdecydowała się ze względów finansowych, a tradycyjnym mostem dwubrzeżnym, który z kolei wiązałby się z rozległą utratą tkanek twardych.
Przed rozpoczęciem szlifowania dobrano kolor przyszłej odbudowy protetycznej – A3 wg kolornika Vita. Przystąpiono do preparacji zębów filarowych, na którą składało się usunięcie obecnych wypełnień. W zębie 21 wykonano niewielkie poszerzenie zakresu preparacji od strony podniebiennej, zaś w zębie 23, ze względu na rozległość wypełnienia, włączono większą część ściany przedsionkowej i podniebiennej, uzyskując preparację jak pod częściową koronę, zwiększając w znacznym stopniu powierzchnię adhezji (fot. 1). Dało to również możliwość technikowi na poszerzenie kła od [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
