Chirurgiczne przygotowanie jamy ustnej do leczenia protetycznego
Zabiegi w obrębie tkanek miękkich są często konieczne, gdy pacjent użytkuje dłuższy czas źle dopasowaną protezę oraz w przypadku uwarunkowań genetycznych. Obecnie przy tego typu zabiegach najczęściej wykorzystywany jest laser, co ułatwia gojenie się ran i zapobiega powstawaniu ściągających zbliznowaceń, które mogą być przyczyną dalszych niepowodzeń protetycznych. Lasery wykorzystywane w chirurgii mogą być o mocy dużej, średniej i małej. Terapia z użyciem laserów przyspiesza regenerację uszkodzonych tkanek, zmniejsza ryzyko zakażeń i skraca okres odczuwania dolegliwości pozabiegowych. Laserami można pracować w trybie ciągłym lub pulsacyjnym. Możemy podzielić je na lasery gazowe, stałe, ciekłe oraz półprzewodnikowe (diodowe). Najczęściej wykorzystywane są lasery diodowe, które są mało inwazyjne, mało traumatyczne oraz umożliwiają wykonywanie bezkrwawych zabiegów (niewymagających zakładania szwów chirurgicznych dzięki delikatnemu zwęgleniu okolicznych tkanek).
Zabiegi w obrębie tkanek kostnych powinny zostać gruntownie przemyślane. Należy zastanowić się, czy przyczynę problemu można usunąć w inny sposób – w podejściu zachowawczym bądź podczas modyfikacji leczenia protetycznego, np. poprzez pobranie wycisku wybiórczo-odciążającego. Jednym z najczęstszych zabiegów jest wygładzenie ostrych wyrostków kostnych powstałych chociażby po ekstrakcji zęba lub w procesie gojenia się. Ostre narośla kostne mogą powodować ucisk i ból pod płytą protezy i są częstą przyczyną zgłaszania się pacjentów na późniejsze korekty. Narośla te powinny zostać wygładzone jeszcze przed pobraniem wycisków.
Usunięcie zęba lub zębów to metoda ostateczna, wdrażana po wykorzystaniu wszelkich innych możliwości. Ekstrakcja powinna dotyczyć filarów, które nie mają żadnej wartości protetycznej. Powoduje przyspieszenie zaniku podłoża protetycznego. W protetyce szczególnie istotne [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
