Choroby stawów skroniowo-żuchwowych i ich etiologia – cz. II
STRESZCZENIE: W artykule autorzy przedstawili etiologię i podział chorób stawów skroniowo-żuchwowych, które wynikają z niespełnienia wszystkich warunków niezbędnych do optymalnego funkcjonowania narządu żucia. Zaburzenia w funkcjonowaniu narządu żucia wynikają z parafunkcji zgryzowych i ustno-twarzowych.
SŁOWA KLUCZOWE: parafunkcje, dysfunkcje, zaburzenia stawu skroniowo-żuchwowego
TITLE: Diseases of the temporomandibular joint and their etiology – part 2
SUMMARY: In the article, the authors have described the etiology and division of diseases of the temporomandibular joint which result from the non-execution of all essential conditions necessary for the optimum functioning of the stomatognathic system.
KEYWORDS: parafunctions, dysfunctions, disorders of the temporomandibular joint
W historii stomatologii spotykamy się z wieloma różnymi nazwami i klasyfikacjami w zakresie zaburzeń stawu skroniowo-żuchwowego. Najbardziej adekwatnym terminem, który opisuje problematykę całego układu stomatognatycznego, a nie tylko stawu skroniowo-żuchwowego, jest termin zaproponowany przez Bella, a zaakceptowany przez American Dental Association – dysfunkcje układu ruchowego narządu żucia (temporomandibular disorders – TMD). Wiele badań przeprowadzonych w ciągu ostatnich lat skupiało się na określeniu częstości występowania dysfunkcji układu ruchowego narządu żucia (URNŻ). Okeson, analizując niektóre z danych, stwierdził, iż odsetek osób z zaburzeniami URNŻ wynosi 40-60% globalnej populacji. Autor doszedł jednak do wniosku, że nie zawsze istnienie nieprawidłowości w układzie będzie wiązać się z występowaniem objawów. Pojawiające się pojedyncze nieprawidłowości mogą nie zakłócać czynności stawu skroniowo-żuchwowego. Dopiero bodziec, który przekroczy próg tolerancji [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
