Depotforeza® – endodoncja bez granic

Kanały opracowuje się w 70% ich długości – maksymalnie do rozmiaru ISO 30. Jedynie wejście do kanału poszerza się bardziej, np. wiertłem typu Gates (rozmiar 4), w celu utworzenia zasobnika dla preparatu Cupral^®. Po opracowaniu kanałów należy najpierw zatamować ewentualne krwawienia wewnątrzkanałowe, np. stosując lek hemostatyczny „Hämostatikum Al-Cu”, a następnie kanały przepłukać. W opisywanym tu przypadku klinicznym do przepłukania użyto wodorotlenku wapnia. Do tego celu nadają się również czysta woda destylowana lub roztwór preparatu Cupral^® do płukania, składający się ze 100 ml wody destylowanej i 1 końcówki szpatułki preparatu Cupral^®. Po wysuszeniu kanałów wszystkie kanały danego zęba leczone są bezpośrednio jeden po drugim. Do tego pomocna może się okazać prowizoryczna odbudowa, tak jak pokazano na rycinie 2, która posłuży lekarzowi do odseparowania kanałów tak, by uniknąć powstawania niesprzyjających prądów poprzecznych. Następnie do zasobnika przy wejściu do kanału za pomocą lentulo wprowadza się świeżą porcję preparatu Cupral^® o śmietanowej konsystencji. Należy zwrócić uwagę na to, aby nie przepchnąć preparatu Cupral^® do tkanek okołowierzchołkowych. Następnie pozycjonuje się elektrody – do wyboru mamy elektrodę policzkową zaciskową lub elektrodę haczykowatą (biegun dodatni) przy policzku oraz elektrodę igłową w sondzie (biegun ujemny) zanurza się w kanale korzeniowym, który ma być poddany leczeniu (por. ryc. 1). Natężenie prądu zwiększa się na urządzeniu tak długo, aż pacjent poczuje i zasygnalizuje mrowienie lub uczucie ciepła. U różnych pacjentów uzyskuje się wartości natężenia prądu oscylujące od 0,2 do 1,5 mA. W omawianym tu przypadku klinicznym udało się osiągnąć 1,5 mA. Na każdy kanał należy uzyskać „dawkę” prądu wyrażoną iloczynem 15 mA x min, przy czym najnowsze urządzenie MAGIS^® przelicza wszystko automatycznie. Wskutek przepływu prądu do wszystkich kan...