Diagnostyka obrazowa diastemy – opis przypadków

Występowanie diastemy może być też konsekwencją przedwczesnej utraty zębów. Jest ona najczęściej wynikiem toczącego się procesu próchnicowego [13]. Mimo coraz większej świadomości społeczeństwa na temat profilaktyki próchnicy w dalszym ciągu jest ona problemem dotyczącym większości populacji polskiej. Frekwencja próchnicy u dzieci sześcioletnich w Polsce wynosi aż 86,9% [14]. W kontekście występowania diastemy szczególnie istotna jest obecność próchnicy właśnie u dzieci, u których szybszy przebieg choroby, często połączony ze zbyt późnym rozpoczęciem leczenia, stwarza konieczność ekstrakcji zębów. Dotyczy to najczęściej zębów bocznych, rzadziej pierwszych stałych górnych zębów trzonowych [13]. W związku z tym może dojść do wyrzynania pozostałych zębów w niewłaściwym położeniu, dystalizacji zębów już obecnych w jamie ustnej oraz powstania diastemy. Inną przyczyną przedwczesnej utraty zębów są ich urazy, które najczęściej występują u dzieci. W znakomitej większości dotyczą one zębów siecznych szczęki. W wyniku nieprawidłowego lub zbyt późnego zaopatrzenia zęba po urazie może dojść do jego utraty. W każdym przypadku urazów zębów istnieje konieczność kontroli radiologicznej.

Torbiel w przednim odcinku szczęki również jest jedną z przyczyn wystąpienia diastemy. Może być to torbiel kanału nosowo-podniebiennego, która rozwija się z resztek nabłonka kanału przysiecznego i stanowi trzecią co do częstości występowania torbieli szczęk. W początkowym stadium jest asymptomatyczna [15-17]. Wg Kaczmarzyka [18] stanowi ona 11,6% wszystkich torbielowatych zmian kości szczękowych. Obecność torbieli dużych rozmiarów może objawiać się bólem w wyniku ucisku nerwu nosowo-podniebiennego, obrzękiem błony śluzowej podniebienia w okolicy otworu przysiecznego, wystąpieniem diastemy, a nawet resorpcją korzeni zębów sąsiednich. Charakterystyczny obraz radiologiczny ukazuje dobrze odgraniczone przejaśnienie, okrąg...