Drukarki 3D wykorzystujące światło do budowy obiektów

LCD – matryca ciekłokrystaliczna

W ostatnich latach na rynku drukarek pojawiła się tańsza alternatywa dla dwóch poprzednich typów – LCD. W tej metodzie jako źródło obrazu zastosowano wyświetlacz ciekłokrystaliczny, który jest umieszczony w podstawie drukarki. Kiedy pole elektryczne zostanie przyłożone do ciekłego kryształu, ten ostatni zmieni swój układ molekularny i stanie się nieprzepuszczalny dla światła. Dzięki zaawansowanej technologii wyświetlaczy ciekłokrystalicznych rozdzielczość wyświetlacza ciekłokrystalicznego jest bardzo wysoka.

Jednak podczas przełączania się pola elektrycznego niewielka liczba ciekłokrystalicznych cząsteczek może nie zdążyć się zmienić, co powoduje częściowe słabe przechodzenie światła w miejscach do tego nieprzeznaczonych. W wyniku tego na powierzchni drukowanego obiektu mogą znajdować się jakieś drobne dodatkowe punkty, podobnie jak na powierzchni modelu gipsowego mogą zamknąć się pęcherzyki światła. Wymaga to dodatkowego, czasami pracochłonnego, usunięcia ich ręcznie. Umiejscawia to technologię LCD trochę poniżej w punktacji w stosunku do DLP.

Maszyna LCD jest bardzo tania i ma dobrą rozdzielczość. Jednakże ekran LCD ma krótką żywotność i wymaga regularnej wymiany. Dodatkowo natężenie światła podczas drukowania 3D na LCD jest bardzo słabe, ponieważ tylko 10% światła może przenikać z ekranu LCD, a 90% światła jest pochłaniane przez ekran LCD. Ponadto, jak wspomniałem powyżej, częściowy wyciek światła może spowodować częściowe utwardzenie żywicy na dole kuwety, dlatego zbiornik cieczy należy regularnie czyścić. Urządzenia tego typu znalazły zastosowanie w dziedzinie stomatologii, biżuterii, wytwarzania zabawek i innych.

Przeczytaj wszystkie artykuły z kategorii