Efekty leczenia wad zgryzu klasy II grupy 1 za pomocą trzech rodzajów aparatów stałych czynnościowych
Streszczenie: Cel.Niedorozwój poprzeczny szczęki powinien być priorytetem w leczeniu ortodontycznym i należy go skorygować natychmiast po zdiagnozowaniu, aby przywrócić prawidłową relację poprzeczną między szczęką a żuchwą, umożliwiając prawidłowy rozwój.
Materiał i metoda. W badaniu wykorzystano dobraną retrospektywnie próbę 95 pacjentów z tą samą wadą zgryzu, podzieloną na cztery grupy: G1 – 25 pacjentów (średni wiek: 12,77 ± 1,24 lat) leczonych aparatem Jasper Jumper; G2 – 25 pacjentów (średni wiek: 12,58 ± 1,65 lat) leczonych aparatem Herbsta; G3 – 23 pacjentów (średni wiek: 12,37 ± 1,72 lat) leczonych aparatem MPA (Mandibular Protraction Appliance); grupa kontrolna (CG) – 22 nieleczonych (średni wiek: 12,66 ± 1,12 lat). Porównanie między grupami przeprowadzono testem ANOVA, a następnie testem Tukeya. Wyniki. W grupach leczonych aparatami Jasper Jumper i Herbsta stwierdzono znamiennie większe ograniczenie doprzedniego przemieszczenia szczęki. Jasper Jumper powodował znamiennie większy wzrost kąta płaszczyzny żuchwy w porównaniu z grupą kontrolną. Grupa MPA wykazywała znamiennie większe przechylenie siekaczy szczęki w kierunku podniebiennym. Pionowy wzrost zębów trzonowych szczęki był znamiennie większy w grupie leczonej aparatem Herbsta. Wnioski. Pomimo pewnych różnic ilościowych między grupami w zakresie zmian zębowo-szkieletowych wszystkie aparaty skutecznie korygowały główne cechy wad zgryzu klasy II.
Słowa kluczowe: cefalometria, konstrukcja aparatu ortodontycznego, wada zgryzu klasy II Angle’a, czynnościowe aparaty ortodontyczne
Wada zgryzu klasy II charakteryzuje się nieprawidłową relacją łuków zębowych szczęki i żuchwy, wynikającą z nieprawidłowości szkieletowych lub zębowych albo z połączenia obu tych stanów [1-3]. Uważa się ją za jedną z najczęstszych wad zgryzu, kwalifikujących się do [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
