Charakterystyka i porównanie elastycznych materiałów stosowanych w protetyce do wykonywania podścieleń protez ruchomych na podstawie przeglądu piśmiennictwa

Materiały elastyczne

Najczęściej stosowane w leczeniu protetycznym preparaty elastyczne zaliczają się do dwóch grup: materiałów akrylowych oraz materiałów silikonowych.

Materiały akrylowe składają się z proszku, który zawiera polimetakrylan metylu lub polimetakrylan etylu oraz nadtlenek benzoilu, który odpowiada za inicjację procesu polimeryzacji. Płyn zawiera monomery metakrylanu metylu, etylu i butylu z dodatkiem octanu etylu oraz 25-50% plastyfikatora, którym może być ftalan dibutylu lub ester kwasu metakrylowego. Dodatek plastyfikatora powoduje obniżenie temperatury granicznej, a co za tym idzie – obniżenie lepkości materiału, dzięki czemu staje się on elastyczny. Akryle mogą być plastyfikowane zewnętrznie lub wewnętrznie. W przypadku pierwszej grupy plastyfikator tworzy z polimerem luźne wiązania wtórne, co powoduje, że z upływem czasu ulega on stopniowemu rozpuszczaniu i wypłukiwaniu. Proces ten stanowi przyczynę utraty sprężystości i twardnienia materiału. Masy plastyfikowane wewnętrznie zawierają natomiast wiązania wtórne, dzięki którym plastyfikator jest wbudowany do struktury polimeru, dając kopolimer charakteryzujący się wyższą trwałością w porównaniu do mas plastyfikowanych zewnętrznie. Ze względu na sposób polimeryzacji masy akrylowe można również podzielić na polimeryzowane na gorąco (Villacryl Soft, Vertex Soft) oraz w temperaturze pokojowej (Ivoseal, ViscoGel). Użycie materiałów z pierwszej grupy wiąże się z wykonaniem podścielenia metodą pośrednią, z pomocą technika dentystycznego. Druga grupa materiałów pozwala na wykonanie podścielenia bezpośrednio w jamie ustnej pacjenta (11).

Przeczytaj inne artykuły z kategorii PROTETYKA i DY...