Formówki a punkt styczny – jeden cel na różne systemy

Odpowiednio ukształtowane i zlokalizowane punkty styczne odgrywają istotną rolę w stabilizacji i utrzymaniu integralności łuków zębowych.

Prawidłowa odbudowa kontaktów proksymalnych stanowi ważny problem stomatologii odtwórczej. Błędy na tym etapie mogą skutkować zaleganiem resztek pokarmowych w przestrzeniach międzyzębowych, co powoduje powstanie zmian próchnicowych oraz chorób przyzębia (1). W celu rekonstrukcji kształtu anatomicznego utraconych tkanek zęba powierzchni mezjalnej lub dystalnej stosuje się formówki. Ze względu na obejmowany obszar zęba dzielimy je na pierścieniowe i jednościenne (2).

Formówki jednościenne (częściowe)

Stosowane w celu odbudowy pojedynczych ścian zęba. Dzięki wyprofilowanym paskom umożliwiają dokładniejsze odtworzenie punktu stycznego. W przeciwieństwie do formówek pierścieniowych mniej traumatycznie wpływają na tkanki miękkie (3).

Formówka Ivory’ego

Stosowana od wielu lat, obecnie ustępuje miejsca nowszym systemom formówek częściowych. Matryce mają otwory na obu końcach przeznaczone do umocowania napinacza. Pozwala to na dopasowanie długości paska do wielkości zęba. Dodatkową regulację zapewnia śruba napinacza (4).

Formówki z pierścieniami stabilizującymi

Schemat zakładania tych formówek polega na umieszczeniu wyprofilowanej łuski w przestrzeni międzyzębowej kontaktującej się z opracowaną powierzchnią styczną, ustabilizowaniu jej za pomocą klina i dociśnięciu przy użyciu pierścienia stabilizującego. W zależności od sytuacji klinicznej możemy zastosować łuski różniące się materiał...