Formy zatrudnienia personelu w przychodni stomatologicznej

Kierownik podmiotu leczniczego (także przychodni stomatologicznej) odpowiada za politykę personalną, w tym za prawidłowe, tj. zgodne z prawem, kwestię zatrudnienia personelu. Generalnie można wyróżnić dwie podstawy prawne zatrudnienia (w szerokim jego rozumieniu, a nie tylko prawa pracy) personelu, tj.:

1. umowę o pracę/stosunek pracy (zatrudnienie typu pracowniczego),
2. umowy cywilnoprawne/stosunek cywilnoprawny (zatrudnienie typu niepracowniczego).

Umowa o pracę jest instytucją prawa pracy. Podstawowym aktem prawnym regulującym prawo pracy w Polsce jest wielokrotnie nowelizowana ustawa – Kodeks pracy (k.p.) z 1974 roku. Kodeks pracy określa prawa oraz obowiązki pracowników i pracodawców. Zgodnie z art. 2 k.p. pracownikiem jest tylko osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę. Nie jest więc pracownikiem dentysta „zatrudniony” na podstawie umowy cywilnej, np. zlecenia czy o świadczenie usług. Natomiast zgodnie z art. 3 k.p. pracodawcą jest jednostka organizacyjna, choćby nie miała osobowości prawnej, a także osoba fizyczna, jeżeli zatrudniają one pracowników. Do uzyskania statusu pracodawcy wystarczy zatrudnianie chociażby jednego pracownika. Zatrudnienie na podstawie stosunku pracy to zatrudnienie typu pracowniczego i nadaje osobie zatrudnionej w ten sposób status pracownika. Od 22 lutego 2016 r. obowiązują istotne zmiany Kodeksu pracy dotyczące umów o pracę.

Umowy cywilnoprawne są natomiast instytucją prawa cywilnego. Podstawowym aktem prawnym regulującym prawo cywilne w Polsce jest wielokrotnie nowelizowana ustawa – Kodeks cywilny (k.c.) z 1964 roku.

W praktyce kierownik podmiotu leczniczego/dentysta ma do w...