ABC pracy w koferdamie

Prawidłowo założony koferdam umożliwia bezpieczniejszą i łatwiejszą pracę, a także w znaczący sposób wpływa na jakość wykonanego zabiegu. Stanowi zabezpieczenie nie tylko dla pacjenta, ale również dla pracowników gabinetu stomatologicznego, chroniąc ich przed potencjalnym zakażeniem AIDS, WZW i prątkami gruźlicy (1).

Koferdam, w polskiej terminologii znany jako ślinochron, powstał w 1864 roku. Twórcą był dr Sanford Barnum(2). Podstawową funkcją koferdamu jest izolacja pola zabiegowego – zęba bądź grupy zębów – przed środowiskiem jamy ustnej. Ślina, krew i aerozol wodnoślinowy mogą uniemożliwić prawidłowe wykonanie zabiegu. Mogą również stanowić źródło zakażenia wirusem HIV, WZW, grypą czy prątkami gruźlicy (3). Chroni on także drogi oddechowe pacjenta przed aspiracją narzędzi podczas przeprowadzanego zabiegu. Policzki,wargi i język są osłonięte przed zranieniem, a jednocześnie ich retrakcja poprawia dostęp i widoczność. Wszystkie powyższe funkcje znacząco wpływają na poprawę efektu końcowego całego procesu leczenia.

Koferdam jest niezbędny podczas leczenia endodontycznego, z którym jest najczęściej kojarzony. Może być jednak pomocny i w innych gałęziach stomatologii, np. w protetyce, profilaktyce czy chirurgii. W trakcie leczenia kanałowego chroni przed dostaniem się płynów płuczących do gardła i przełyku, a także aspiracją drobnych narzędzi kanałowych. Ślinochron poprawia też widoczność oraz uniemożliwia wtórne zakażenie kanałów korzeniowych drobnoustrojami ślinowymi. Podczas wypełnienia ubytku koferdam utrzymuje suchość zęba i materiału. Ma to kluczowe znaczenie wpływające na podniesienie jakości i wytrzymałości założonej odbudowy (4).

Przeczytaj wszystkie artykuły z kategorii PROFILAKTYKA