Kompleksowa rehabilitacja zgryzu z użyciem pełnołukowych uzupełnień typu overdenture wspartych na teleskopach implantoprotetycznych – opis przypadku

Wybierając uzupełnienia stałe, pełnołukowe, należy uwzględnić podparcie tkanek miękkich oraz jakość tkanek twardych. W przypadku zaniku kości może być konieczne zastosowanie zabiegów augmentacyjnych utraconej bazy kostnej. Niewątpliwymi zaletami protez typu overdenture są: możliwość harmonijnego podparcia powłok twarzy, skuteczna i łatwa higienizacja oraz minimalizacja rozmiarów ewentualnych powikłań po zakończonym leczeniu.

W przypadku wystąpienia komplikacji, tj. utraty zęba lub wszczepu z koroną pierwotną (przy odbudowie na 4 lub więcej filarach), zaletą jest możliwość dalszego użytkowania protezy bez konieczności wymiany całej suprastruktury. Do rozważenia pozostaje również opcja uzupełnienia utraconego filaru implantem, a następnie po zakończeniu integracji implantu – włączenie go do użytkowanego uzupełnienia (7, 8).

Podczas planowania opisywanego przypadku zdecydowano o odbudowie protetycznej na ośmiu implantach w szczęce. Optymalna liczba i rozmieszczenie wszczepów pozwoliły na wykonanie ruchomej pracy protetycznej w szczęce o całkowicie zredukowanym podniebieniu. Pozwala to na połączenie zalet uzupełnienia stałego takich jak: czucie smaku, temperatury, prawidłowej fonetyki oraz korzystne rozłożenie obciążeń biomechanicznych.

Celem płynnej regulacji frykcji teleskopów zastosowano elementy modyfikujące retencję TK-Soft® (Sitec). Pozwalają one indywidualnie dostosować siłę retencji protezy, która zapewnia prawidłowe utrzymanie i jednocześnie łatwe ściąganie protezy do codziennej higienizacji przez pacjenta.

Mimo wielu korzyści wadą protez ruchomych osadzonych na koronach teleskopowych jest ich wyższa cena, a także stopień skomplikowania odbudowy w porównaniu do uzupełnień śluzówkowo-okostnowych. Proteza wsparta na teleskopa...