Leczenie endodontyczne zęba 36 u pacjenta z hemofilią typu A

Badanie przedmiotowe zewnątrzustne

Stwierdzono brak zmian klinicznych w powłokach zewnętrznych. Nie obserwowano zaczerwienienia, obrzęku ani bolesności na dotyk w okolicy zęba 36. Węzły chłonne podżuchwowe oraz podbródkowe lewe były niewyczuwalne.

Badanie przedmiotowe wewnątrzustne

Badaniem przedmiotowym wewnątrzustnym stwierdzono rozległe wypełnienie kompozytowe klasy II MOD. Występowały dodatnia reakcja ozębnej na opukiwanie pionowe oraz przedłużona reakcja miazgi na chlorek etylu. Na zdjęciu radiologicznym widoczne było rozległe wypełnienie w obrębie korony i komory zęba. Nie wykazało ono zmian patologicznych w obrębie kości wyrostka zębodołowego. Nie stwierdzono zmian okołowierzchołkowych i poszerzenia szpary ozębnej (ryc. 1).

Na podstawie przedstawionych objawów klinicznych i radiologicznych postawiono rozpoznanie – nieodwracalne zapalenie miazgi.

W związku z istniejącą skazą krwotoczną zastosowano znieczulenie śródwięzadłowe 2-proc. lignokainą z noradrenaliną jako alternatywę dla znieczulenia przewodowego i nasiękowego, które przy danym schorzeniu może spowodować ryzyko powstania krwiaka i trudnego do zatamowania krwawienia [3-4].

Zdecydowano o zastosowaniu metody ekstyrpacji mortalnej zamiast leczenia przyżyciowego. Po trepanacji komory i odsłonięciu miazgi założono opatrunek czasowy z użyciem Devipasty i cementu szkło-jonomerowego (Ketac Molar) na 14 dni.

Zrezygnowano z zastosowania koferdamu, ze względu na ryzyko uszkodzenia tkanek miękkich, które mogłoby spowodować niebezpieczne krwawienie przyzębia brzeżnego....