Leczenie pojedynczej recesji dziąsła z wykorzystaniem techniki tunelowej i przeszczepu łącznotkankowego – opis przypadku

Recesje dziąseł są coraz częstszym problemem zdrowotnym w obrębie tkanek przyzębia. Pacjenci coraz częściej szukają pomocy u specjalistów. Przyczynami zgłaszania się chorych jest nie tylko nadwrażliwość objawiająca się bolesnością spowodowaną obnażeniem korzenia, ale także zaburzenie w obrębie estetyki kompleksu biało-czerwonego. Częściej obserwuje się zmiany w grupie pacjentów dbających o higienę jamy ustnej. Recesje dziąsła polegają na przemieszczeniu brzegu dziąsła dowierzchołkowo w stosunku do granicy szkliwno-cementowej (CEJ) (1). W przedstawianym opisie przypadku leczenie obejmuje tak zwaną recesję „klasyczną”, zlokalizowaną na powierzchni przedsionkowej bez współistniejącego stanu zapalnego (2). Liczne doniesienia w literaturze wskazują na fakt, że etiologia recesji dziąsłowych jest złożona. Należy wziąć pod uwagę zaburzenia morfologiczno-anatomiczne (dehiscencje w obrębie blaszki wyrostka zębodołowego, nieprawidłową pozycję zębów, wysoki przyczep wędzidełka i mięśni). Nie bez znaczenia są również podczas zabiegów higienicznych przeprowadzanych przez pacjenta traumatyzujące dziąsło metody szczotkowania (np. technika pozioma) z wykorzystaniem szczoteczki o dużej twardości włosia i nadmiernej siły wytwarzanej w trakcie szczotkowania. Należy zwrócić uwagę także na czynniki jatrogenne: nieprawidłowo przeprowadzone leczenie: protetyczne, zachowawcze oraz ortodontyczne. Przeciążenia zgryzowe, a także bruksizm również mogą mieć wpływ na pojawienie się recesji dziąsłowej i jej progresję (3-4).

Sprawdź inne artykuły z kategorii PERIODONTOLOGIA.

Przez lata rozwijały się techniki zabiegowe, które w przewidywalny sposób zapewniały całkowite pokrycie obnażonych powierzchni korzeni. Dużo różnych technik chirurgicznych o...