Własne obserwacje dotyczące stosowania polskiego lasera diodowego do leczenia ziarniniaka szczelinowatego jako element postępowania przedprotetycznego
Obserwacja I
Pacjent, lat 65, został skierowany do Poradni Chirurgii Szczękowo-Twarzowej Klinicznego Szpitala Wojewódzkiego im. F. Chopina nr 1 w Rzeszowie w celu chirurgicznego przygotowania jamy ustnej do protezowania. Od ok. 10 lat użytkował on protezy całkowite w szczęce i żuchwie. Od około 4 miesięcy pojawiły się dolegliwości bólowe, umiejscowione w przednim odcinku szczęki, które szczególnie nasilały się w czasie spożywania pokarmów. Od kilkunastu lat pacjent był leczony z powodu nadciśnienia tętniczego.
Badaniem klinicznym stwierdzono bezzębie szczęki i żuchwy. W szczęce stwierdzono: balotujący wyrostek zębodołowy w odcinku od 13 do 23, obecność przerośniętych włóknistych fałdów błony śluzowej przedsionka jamy ustnej w okolicy od 14 do 24 – obraz zmian typowy dla wieloletniego użytkowania częściowych i całkowitych ruchomych uzupełnień protetycznych. W obrębie pozostałej błony śluzowej jamy ustnej nie stwierdzono zmian patologicznych (fot. 1).
Pacjent został zakwalifikowany do wycięcia przerostu błony śluzowej przedsionka jamy ustnej w szczęce w okolicy od 14 do 24. Celem zabiegu było usunięcie przerosłego dziąsła umożliwiające przyszłe leczenie protetyczne.
W znieczuleniu nasiękowym 2-proc. Lignocainum hydrochloricum z noradrenaliną (6 ml) z zachowaniem marginesu tkanek klinicznie niezmienionych wycięto fałdy przerostowej błony śluzowej, przy użyciu lasera diodowego (fot. 2). W okolicy, w której użyto termicznego lasera diodowego 980 nm SMARTm PRO, obserwowano znikome krwawienie śródoperacyjne, które na bieżąco koagulowano punktowo pojedynczymi wiązkami emitowanymi przez część pracującą światłowodu.
[...]
