Wkłady korzeniowe z materiału kompozytowego wzmacnianego włóknem szklanym

Wady wkładów metalowych to nie tylko niekorzystne właściwości optyczne, ale także znaczna sztywność (wysoki moduł sprężystości), wraz z wynikającym z tego ryzykiem miejscowych naprężeń przekraczających wartości krytyczne (szczególnie na zewnątrz – od gwintów – w przypadku ćwieków aktywnych), a także problem korozji. Wkłady pełnoceramiczne, wykonane z tlenku cyrkonu, mają kolor niemal identyczny jak ząb. Ich stosowanie wiąże się jednak ze zwiększonym ryzykiem występowania miejscowych naprężeń. Wynika to z faktu, że jest to materiał skrajnie twardy i nieelastyczny (moduł sprężystości E równy około 200 GPa), co nie harmonizuje z punktu biomechanicznego z względnie elastyczną zębiną korzeniową (moduł sprężystości E – ok. 18-20 GPa). W konsekwencji może dochodzić do zwiększonego ryzyka złamania korzenia. W przypadku większości powikłań nie jest możliwe usunięcie ćwieków z tlenku cyrkonu bez znaczących, niemożliwych do naprawy, uszkodzeń korzenia zęba – wynika to ze znacznej twardości wkładów.

Wkłady korzeniowe z kompozytu wzmocnionego włóknem

Wkłady z kompozytu wzmocnionego włóknem składają się z matrycy na bazie żywic, w której zatopione są wzmacniające ją elementy strukturalne: włókna węglowe lub włókna z kwarcu/ze szkła. Czarne wkłady z kompozytów wzmocnionych włóknami węglowymi z jednej strony nie sprawdzają się dobrze w połączeniu z przeziernymi uzupełnieniami pełnoceramicznymi ze względu na swoje niekorzystne właściwości optyczne. Z drugiej strony wkłady z włókien węglowych wykazują również niekorzystne właściwości biomechaniczne (znacznie wyższy moduł sprężystości E, wynoszący ok. 120 GPa) w porównaniu z ćwiekami z włóknami kwarcowymi i szklanymi, których kolor jest bardzo zbliżony do zęba.

Jakość wkładów z kompozytu wzmocnionego włóknami, które są obecnie oferowane pr...