Materiały wykorzystywane do rejestracji zwarcia
Masa polieterowa do rejestracji zwarcia charakteryzuje się dłuższym czasem pracy i wiązania od mas poliwinylosiloksanowych, które wynoszą odpowiednio 2 min i 5 min (2, 29), ponieważ masy silikonowe wiążą w przeciągu 1-2 min, a czas ich pracy wynosi 30-60 s (2, 29). Według badań polieter po aplikacji na płytkę rozpływał się najbardziej ze wszystkich mas elastomerowych, ale ustępował pod tym względem paście tlenkowo-cynkowo-eugenolowej (2). Wiąże się to pośrednio z długim czasem wiązania masy polieterowej, co jest niewątpliwą wadą materiału (2).
Ramitec charakteryzuje się tym samym czasem wiązania jak odpowiadająca mu masa wyciskowa tego samego producenta (Impregum, ESPE, Seefield, Germany). Wskazywałoby to, że Ramitec powstał wskutek dodania plastyfikatorów i wypełniaczy bez dodatkowych katalizatorów (2). Według badań Lassila i wsp. (21) materiał polieterowy do rejestracji zwarcia charakteryzuje się większym skurczem (0,2-0,3% po 2 h i 0,3-0,5% po 48 h) oraz utratą masy po związaniu niż polieterowa masa wyciskowa. Masa polieterowa wyprzedza masy poliwinylosiloksanowe pod względem bardziej płynnej konsystencji, natomiast wada, jaką jest długi czas wiązania, może prowadzić do błędów przy rejestracji okluzji. Z tego względu częściej są wybierane masy o zadowalającej konsystencji i dużo krótszym czasie wiązania, który umożliwia szybką rejestrację zwarcia, zmniejszając szansę na nieprawidłowości w postaci przesunięcia żuchwy w trakcie procedury (2).
Elastomery wiążą pod wpływem reakcji polimeryzacji i podlegają skurczowi polimeryzacyjnemu, podobnie jak akryle (25). Pomimo tego jest to grupa charakteryzująca się największą stabilnością objętościową (12, 14, 16, 17). Według producentów skurcz mas poliwinylosiloksanowych wynosi w przybliżeniu 0,1%, natomiast masy polieterowej – 0,3% (17). Badacze nie są zgodni odnośnie do tego, która masa charakteryzuje się największą stabilnością wymiarów (31). Michalakis i wsp. (14) oraz Tejo i wsp. (12) w swoich badaniach przeprowadzonych odpowiednio w latach 2004 i 2012 otrzymali wyniki, według których to masa polieterowa zachowywała większą stabilność wymiarów od masy poliwinylosiloksanowej. Odmienne wyniki otrzymali [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
