Metody kontroli torku przedniego podczas retrakcji: przegląd systematyczny
Analiza wyników
Istnieje wiele różnych metod nadzoru nad nachyleniem korzeni podczas cofania zębów przednich, jednak większość z nich nie została dostatecznie przeanalizowana, dlatego ich skuteczność nie jest w pełni potwierdzona. Zgodnie z obecnym przeglądem systematycznym nie wszystkie metody kontroli nachylenia siekaczy różnią się pod względem wydajności w sposób istotny statystycznie.
Wśród metod kontroli torku przedstawionych w tym przeglądzie systematycznym warto przeanalizować te o największej skuteczności potwierdzonej statystycznie.
Zastosowanie kortykotomii podczas cofania zębówprzednich znacznie zmniejsza przechylanie siekaczy szczęki(19), a technika kortykotomii może mieć znaczenie dlanadzoru nachylania korzeni zębów, tzn. nacięcia powinnybyć wykonywane zarówno po stronie przedsionkowej, jaki podniebiennej. W pracy Al-Imam (18) wykazano, że kontrolatorku po zastosowaniu kortykotomii była dobra. Badanieto miało wysoką wartość dowodową. W badaniu Tunçeri wsp. (17), w którym nacięcia wykonywano tylko po stronieprzedsionkowej, nie uzyskano statystycznie istotnej różnicyw utracie kontroli nachylenia korzeni siekaczy w porównaniuz grupą kontrolną. W związku z tym badanie wykazało,że kontrola torku nie była dość dobra przy ograniczeniuzabiegu kortykotomii jedynie do strony przedsionkowej,gdyż nie wykazano istotnej statystycznie różnicy międzygrupą badaną a kontrolną. Badanie to miało umiarkowanąwartość dowodową. Mając na uwadze powyższe analizy,można uznać, że możliwość kontroli torku za pomocązabiegu kortykotomii została potwierdzona, jednakże wymagadodatkowych badań na większej grupie, podzielonejna grupę kontrolną i badaną z porównaniem wykonaniazabiegu jedynie po stronie przedsionkowej w korelacji z zabiegiem wykonanym zarówno po stronie przedsionkowej, jak również podniebiennej.
Stosowanie TISADs podczas retrakcji również [...]
