Mezoterapia igłowa – procedura medycyny estetycznej coraz częściej wykonywana przez lekarzy dentystów

Dla skóry do 25. roku życia zalecana jest mezoterapia śródnaskórkowa, wykonywana raz w roku. Natomiast między 25. a 35. rokiem życia wystarcza jeden kurs rocznie, ale poza mezoterapią śródnaskórkową należy dodać również śródskórną powierzchowną. Wtedy wykonujemy je dwiema strzykawkami – jedną podajemy śródnaskórkowo, a drugą – śródskórnie. Po 30. roku życia do drugiej strzykawki można dołączyć kwas hialuronowy (jeśli skóra pacjenta jest źle nawilżona). Między 35. a 45. rokiem życia wykonujemy 3-4 zabiegi mezoterapii dwa razy w roku. Podajemy dwie strzykawki – jedną śródnaskórkowo, a drugą śródskórnie powierzchownie lub głęboko. Konieczna jest modyfikacja składu w zależności od niedoborów w skórze. Między 45. a 55. rokiem życia, kiedy skóra ma zwykle wyraźne objawy starzenia się, zaleca się wykonanie dwóch kursów składających się z 4-6 zabiegów. Podajemy dwie strzykawki: jedną IED, drugą z mieszankami podawanymi na różną głębokość – 2/3 roztworu IDS, pozostała część IDP. Po 55. roku życia zaleca się wykonywanie dwóch kursów składających się z 4-6 zabiegów. Do każdego potrzebne są trzy strzykawki z preparatami podawanymi IED, IDS, IDP (2, 5).

Po zabiegu

Po zabiegu mezoterapii igłowej na skórze występują krwawienie punktowe i zaczerwienie, które znika po około 10-30 minutach. Często po zabiegach stosowane są maseczki wspomagające, np. Viscoderm Hydrogel Patch lub Beta Scaffold Mask z beta-glukanem, mające na celu redukcję zaczerwienienia i poprawę nawilżenia (2). Tuż po zabiegu i w domu wskazane jest zastosowanie łagodnych leków odkażająco-przeciwbakteryjnych na powierzchnię skóry objętej zabiegiem (Cicaplast, Cicalfate, Cicabio). Można je naprzemiennie stosować z preparatem Traumeel oraz preparatami arniki w postaci żelu, które mają działać niwelująco na siniaki i obrzęki. Preparaty arniki mają działanie przeciwzapalne, dezy...