Mikrochirurgiczne leczenie zmian okołowierzchołkowych klasy C wg klinicznej klasyfikacji przypadków endodontyczno-chirurgicznych

Następnie dokonano retropreparacji kanału przy pomocy końcówki ultradźwiękowej RE2 (f. EMS, Szwajcaria) na głębokość 3 mm (ryc. 9). Kanał wypełniono wstecznie materiałem ProRoot MTA (f. Dentsply, Niemcy) (ryc. 10). Zreponowano płat śluzówkowo-okostnowy w pierwotne miejsce, a ranę zszyto nicią chirurgiczną Prolene 6.0 (niewchłanialną, jednowłóknową, polipropylenową), szwem pojedynczym węzełkowym. W celu uniknięcia obrzęku pooperacyjnego miejscowo podano pacjentowi Dexaven (f. Jelfa, Polska) w dawce 4 mg/ml. Przepisano również Clindamycin MIP (f. MIP Pharma, Polska) 300 mg, co 8 h, oraz przeciwbólowo Ketonal Forte (f. Sandoz, Polska) 100 mg, co 12 godzin. Wykonano kontrolne zdjęcie radiologiczne po zabiegu (ryc. 11).

Szwy usunięto po 7 dniach. Stan miejscowy był dobry. Gojenie tkanek miękkich przebiegało w sposób prawidłowy. Poinformowano pacjenta o konieczności wykonania kontrolnych zdjęć radiologicznych co 3 miesiące w pierwszym roku od zabiegu, a następnie raz w roku. Sześć miesięcy po zabiegu wykonano kontrolne zdjęcie zębowe (ryc. 12). Analiza obrazu wykazała gojenie zmian okołowierzchołkowych.

Podsumowanie

Ostatnie piętnastolecie zaowocowało intensywnym rozwojem technik mikrochirurgicznych wykorzystywanych w leczeniu zapaleń okołowierzchołkowych, które stało się alternatywą wobec ekstrakcji zęba. Stosowane są, gdy tradycyjne metody leczenia endodontycznego zakończyły się niepowodzeniem. Triada mikrochirurgii endodontycznej w znaczącym stopniu poprawiła wyniki skuteczności leczenia. Mikroskop zabiegowy zapewnia powiększenie i lepsze oświetlenie pola operacyjnego. Mikroinstrumentarium umożliwia oszczędne i dokładne preparowanie wierzchołka korzenia, co skutkuje szczelnym wypełnieniem wstecznym kanału korzeniowego. Ostatnim elementem są biomateriały, kt...