Mikroinwazyjne metody leczenia i maskowania białych plam występujących u pacjentów po leczeniu ortodontycznym

Słowa kluczowe: białe plamy próchnicowe, infiltracja próchnicy, metoda mikroinwazyjna

Białe plamy (ang. white spot lesions) stanowią częsty skutek uboczny leczenia ortodontycznego prowadzonego za pomocą stałych aparatów [1, 2]. Literatura opisuje różną częstość występowania tego typu powikłań. Stałe aparaty powodują, iż leczenie jest bardziej efektywne i przewidywalne, jednak w trakcie jego trwania dochodzi do utrudnień związanych z zachowaniem odpowiedniej higieny jamy ustnej ze względu na znaczne gromadzenie się płytki nazębnej, w szczególności na obszarach znajdujących się wokół zamków [2]. Równowaga pomiędzy demineralizacją a remineralizacją zostaje przesunięta w kierunku tej pierwszej, co prowadzi do powstania próchnicy [3]. Białe plamy próchnicowe charakteryzują się białawym, matowym i nieprzezroczystym kolorem. Z histologicznego punktu widzenia pod pozornie nieuszkodzoną powierzchnią następuje znaczna utrata składników mineralnych. Białawy wygląd plamy powoduje powstanie porów wewnątrz plamy i wynikającą z tego zmianę refrakcji światła [4]. Progresję zmian można zahamować poprzez zastosowanie środków zapobiegawczych, takich jak np. miejscowa fluoryzacja, ponieważ pozostawienie białych plam w miejscach widocznych często prowadzi do poważnych zaburzeń w zakresie estetyki [5]. Standardowe procedury leczenia białych plam obejmują fluoryzację miejscową, poprawę higieny jamy ustnej pacjenta w celu remineralizacji zdemineralizowanego szkliwa, mikroabrazję w połączeniu z miejscową fluoryzacją czy zastosowanie płynnego szkliwa Tooth Mousse [5, 6]. W ciężkich przypadkach zaleca się zastosowanie standardowych metod wypełniania bądź licówki bezpośrednie i pośrednie.

Najnowszą metodę leczenia białych plam stanowi infiltracja próchnicy (Icon, DMG, Hamburg, Niemc...