Na ratunek młodym zębom

W dobie nieograniczonego dostępu do wszelkiego rodzaju napojów gazowanych, izotoników oraz słodyczy najbardziej na ich destrukcyjne działanie jest narażona młodzież w przedziale wiekowym 11-17 lat.

Wpływ ten odzwierciedla się w szybko postępującej demineralizacji szkliwa, a ta bezwzględnie ułatwia bakteriom żywiącym się węglowodanami prostymi drążenie głębszych struktur zęba i powodowanie próchnicy (fot. 1).

Demineralizacja szkliwa jest procesem, w którym wapń i fosforany są wypłukiwane z tkanek zęba i mogą wytrącić się lub dyfundować do płytki nazębnej lub śliny. Podczas badania wewnątrzustnego sondą stomatologiczną powierzchnia wydaje się rozmiękczona lub lekko chropowata, natomiast pod powierzchnią widoczna jest wyraźnie biała plama. Jest to już wyraźnie manifestujący się proces próchnicy powierzchniowej, niekiedy mylony z fluorozą objawiającą się podobnymi plamami na powierzchni zęba (fot. 2).

Jednakże proces demineralizacji połączony z jednoczesną niedostateczną higieną jamy ustnej, która w tym wieku jest w większości przypadków mało kontrolowana, nieuchronnie prowadzi do powstania wczesnej próchnicy na powierzchniach gładkich wszystkich zębów. Wówczas zęby stają się również bardziej wrażliwe na działanie bodźców zewnętrznych, takich jak: zimne lub gorące napoje, cukier, powiew zimnego powietrza. Stan ten powoduje u pacjenta poczucie dyskomfortu w wielu sytuacjach, a wielokrotnie uniemożliwia prowadzenie dotychczasowego trybu życia poprzez cyklicznie pojawiający się ból.

Pozostawienie pogłębiającej się demineralizacji bez wprowadzenia leczenia na dłuższą metę może spowodować głębokie ubytki próchnicowe, sięgające nawet do głębokich warstw zębiny, a długotrwałe drażnienie bardzo wrażliwej zębiny może spowodować nieodwracalne z...