Mucocele – diagnostyka i leczenie na podstawie opisu przypadków
W diagnostyce różnicowej należy uwzględnić zmiany łagodne, takie jak: naczyniak, tłuszczak, włókniak, histiocytoma, gruczolak, brodawczak, jak i nowotwory złośliwe, jak np. włókniakomięsak, tłuszczakomięsak, rak płaskonabłonkowy, rak śluzowo-naskórkowy i inne (7-9).
Metody leczenia mucocele obejmują klasyczne wycięcie chirurgiczne torbieli, przy czym należy usunąć również przyległe gruczoły ślinowe, aż do podłoża mięśniowego (1). Inne metody leczenia obejmują: mikromarsupializację, krioterapię, usunięcie torbieli za pomocą lasera CO2, erbowego lub noża elektrycznego, iniekcje kortykosteroidów i stosowanie kwasu gamma-linolenowego (1, 10, 11). W zasadzie chirurgiczne wycięcie mucocele z weryfikacją histopatologiczną usuniętej zmiany pozostaje wciąż podstawową metodą leczenia. Należy pamiętać, że w przypadku stwierdzenia przyczyny urazowej doprowadzającej do powstania mucocele należy ją koniecznie wyeliminować (np. poprzez korektę powierzchni zęba, klamer protetycznych czy elementów aparatu ortodontycznego) (1, 12, 13). Wykorzystując laser, np. CO2, zdecydowanie skraca się czas zabiegu, można uzyskać doskonałą hemostazę, a rana nie wymaga zaopatrzenia chirurgicznego. W przypadku wystąpienia mucocele u małych dzieci, jeśli jest to możliwe, decyzję o wycięciu należy odroczyć, a zmianę obserwować ze względu na możliwość znacznej lub całkowitej regresji torbieli (2).
Opis przypadków
Przypadek nr 1
25-letni pacjent zgłosił się do Poradni Stomatologii Zachowawczej i Chorób Przyzębia w Zabrzu ze zmianą zlokalizowaną w obrębie błony śluzowej wargi dolnej, utrzymującą się od 4 miesięcy. W badaniu wewnątrzustnym stwierdzono obecność chełboczącego, niebieskawego wygórowania na wysokości z. 32-33 o średnicy około 0,6 cm. Na podstawie obrazu [...]
