Obliteracja jamy zęba – postępowanie kliniczne
Przypadek 3
Pacjentka E.P., lat 71, została skierowana na specjalistyczne leczenie endodontyczne zęba 42 z podejrzeniem obliteracji komory zęba. Ponieważ ząb wcześniej reagował bólem na nagryzanie, a na zdjęciu RVG (ryc. 13) widoczna była zmiana w tkankach okołowierzchołkowych, lekarz prowadzący rozpoczął leczenie kanałowe. Ze względu na trudności w odnalezienia ujścia kanału korzeniowego zęba pacjentka została skierowana na dalsze leczenie do specjalisty. Na wykonanych przez lekarza prowadzącego zdjęciach kontrolnych z lat 2016 i 2017 widoczne były: rozległe wypełnienie w obrębie korony, cofnięcie komory zęba oraz prawidłowy obraz tkanek okołowierzchołkowych (ryc. 14, 15). Obecnie pacjentka nie zgłaszała żadnych dolegliwości bólowych. W badaniu klinicznym ząb 42 nie reagował na bodźce termiczne, test elektryczny oraz na opukiwanie pionowe i poziome, korona zęba była nieco ciemniejsza w stosunku do zębów sąsiednich. Na podstawie wykonanego zdjęcia RVG (ryc. 16) stwierdzono: preparację w obrębie korony zęba oraz obecność światła kanału korzeniowego 1 mm poniżej wykonanej preparacji. Ze względu na przechylenie zęba na wyrostku w początkowej fazie poszukiwań ujścia kanału odstąpiono od założenia koferdamu. W powiększeniu z użyciem mikroskopu zabiegowego, pracując wiertłem chirurgicznym o przedłużonym trzonku, odnaleziono ujście kanału korzeniowego na ścianie wargowej powyżej dna wykonanej wcześniej przez lekarza prowadzącego preparacji (ryc. 17). Dalsze opracowanie jamy zęba przeprowadzono w izolacji pola zabiegowego za pomocą koferdamu. Ujście kanału poszerzono wiertłami Gates-Glidden #1–3 (Dentsply Sirona, Szwajcaria), za pomocą endometru ustalono długość roboczą. Kanał korzeniowy wstępnie opracowano chemo-mechanicznie narzędziami C-Pilot (VDW, Niemcy) do rozmiaru 015, następnie narzędziami M-two #35/.04 (VDW, Niemcy) [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
