Ocena wieku zębowego na zdjęciach ortopantomograficznych
Cel badania
Głównym celem badania była ocena wieku zębowego metodą Demirjiana. Porównania dokonano między wiekiem zębowym a chronologicznym, jak określono na podstawie zdjęć rentgenowskich u dzieci w wieku od 6 do 11,5 lat.
Materiały i metody
Badanie retrospektywne obejmowało ocenę wieku zębowego na podstawie 40 zdjęć ortopantomograficznych dzieci o znanych wieku chronologicznym i płci z województwa łódzkiego, które zostały skierowane do Poradni Ortodoncji w Łodzi. Materiał badawczy został podzielony na dwie grupy według płci. Grupy składały się z 20 zdjęć chłopców i 20 zdjęć dziewcząt. Kryteria włączenia obejmowały: pełne dane (data wykonania zdjęcia rentgenowskiego i data urodzenia), przedział wiekowy od 6 1/4 do 11 5/12 lat; dobrą jakość zdjęcia rtg., brak nieprawidłowości zębowych (wrodzone braki zębów lub zatrzymanie zęba). Przedział wiekowy grupy badanej został wybrany na podstawie dużej liczby dzieci kierowanych na konsultację ortodontyczną. Kryteria wyłączenia obejmowały: niekompletne dane dotyczące daty wykonania zdjęcia rentgenowskiego, daty urodzenia, zniekształcenia obrazu, które wpłynęły na wizualizację dolnych zębów stałych. 20 zdjęć rentgenowskich poddano ponownej ocenie miesiąc po badaniu, aby ułatwić kontrolę wiarygodności obserwatora. Ponowne badanie nie wykazało jednak zauważalnej różnicy między wynikami, w których rozbieżności dotyczyły nie więcej niż jednego stadium dojrzałości.
Metodę Demirjiana zastosowano do obliczenia wieku zębowego. Oceniano stadia mineralizacji siedmiu zawiązków zębów stałych w żuchwie po lewej stronie, z wyjątkiem trzeciego stałego zęba trzonowego (5). Każdemu z siedmiu zębów przypisano określone stadium [...]
