Od protezy całkowitej do uzupełnienia stałego, cz. I

TITLE: From a complete dentures to a permanent addition, p. I

SŁOWA KLUCZOWE: uzupełnienia stałe, augmentacja kości, implanty

STRESZCZENIE: W kilkuczęściowym artykule Björn Maier opisuje przypadek pacjentki, u której po 20 latach użytkowania niewygodnej protezy całkowitej wykonano uzupełnienie stałe.

KEY WORDS: complete dentures, bone augmentation, implants

SUMMARY: In a few-part article Björn Maier describes a case of a patient, who after 20 years using an uncomfortable complete dentures made a permanent addition.

Część pierwsza artykułu zawiera podstawowe informacje dotyczące augmentacji.

W rozbudowanym artykule krok po kroku chciałbym opisać wykonanie pracy dla 55-letniej pacjentki, która po 20 latach użytkowania protezy ruchomej marzyła tylko o jednym – o posiadaniu ponownie uzupełnienia stałego (fot. 1 i 2).

W wyniku długotrwałego braku zębów wyrostek zębodołowy pacjentki uległ znacznemu zanikowi, co uniemożliwiało umieszczenie implantów (fot. 3, s. 74). Podstawowa zasada mówi, że implantacji można dokonać, jeżeli grubość kości wynosi przynajmniej 10 mm, a implanty powinny zostać umieszczone w odległości 1-2 mm od włókna nerwowego. Pacjentce wyjaśniono te kwestie i nakreślono tematykę augmentacji kości.

Techniki augmentacyjne

Istnieje wiele różnych technik odbudowy kości wyrostka zębodołowego (augmentacji kości). W odcinku bocznym szczęki (obszar zatok szczękowych) można...