Kiedy lekarz dentysta może odmówić leczenia?

Powody niepodejmowania leczenia lub odstąpienia od już rozpoczętego leczenia muszą być poważne i spełniać kryterium „przypadku szczególnie uzasadnionego”. Precyzyjne wyjaśnienie tego terminu nie zostało jednak konkretnie zdefiniowane w istniejących przepisach. W ocenie stopnia zasadności decyzji w danym przypadku lekarz kierować się więc powinien dotychczasową praktyką oraz orzecznictwem (5).

Pojęcie „trudnego” pacjenta jest dobrze znane wśród lekarzy wszystkich specjalizacji, w tym lekarzy dentystów. Badacze podkreślają wpływ kontaktu z „trudnymi” pacjentami na powstawanie zespołu wypalenia zawodowego u lekarzy stomatologów (6, 7).

W badaniu, które przeprowadzili Goets i wsp., dotyczącym satysfakcji zawodowej, warunków i wyzwań w codziennej pracy stomatologa, liczbę trudnych pacjentów w stomatologii oszacowano na 25%. W badaniu tym cechą uznaną przez dentystów za najtrudniejszą w relacji lekarz – pacjent jest agresja pacjentów, która zostanie omówiona w dalszej części artykułu (6). Alvenfors i wsp. zwracają uwagę, że interakcja z „trudnym” pacjentem przekłada się zarówno na większą liczbę nietrafnych diagnoz i błędów medycznych spowodowanych frustracją lekarza, jak i na mniejsze zadowolenie z wizyty odczuwane przez samego pacjenta (7). W związku z tym – niepodjęcie lub odstąpienie od leczenia niejednokrotnie okazuje się rozwiązaniem zasadnym.

Bez komunikacji i wzajemnego zrozumienia relacja lekarz – pacjent jest wręcz niemożliwa. Nieporozumienia mogą wynikać z trudności językowych, różnic kulturowych oraz z innych barier w komunikacji. W badaniach Alvenforsa i wsp. personel medyczny podawał przykłady trudności w komunikacji z chorymi, którzy z różnych przyczyn korzystali z tłumacza lub komunikatora. Zwracano też uwagę na przykłady kultur, gdzie z pacjentką do gabinetu przychodzi ...