Porównawcze leczenie klasy II Invisalign z systemem do wysunięcia żuchwy (MA – mandibular advancement) jako alternatywa dla aparatów Herbsta

Przypadek kliniczny nr 2

Leczenie systemem Invisalign z systemem do wysunięcia żuchwy MA. Pacjent: chłopiec, wiek: 14 lat i 2 miesiące (fot. 15-20, tab. 3).
Rozpoznanie:
• Wada szkieletowa klasy II z hipoplazją żuchwy.
• Prawidłowy wzorzec wzrostu.
• Etap dojrzewania w kręgu CS4 odpowiadający szczytowi maksymalnego pokwitania.
• Klasa II, podgrupa pierwsza.
• Protruzja górnych siekaczy.
• Obustronny zgryz przewieszony.
• Nagryz pionowy 90%.
Plan leczenia
Faza wstępna: przed wysunięciem żuchwy – eliminacja interferencji poprzecznych i wyrównanie dolnej krzywizny Spee poprzez intruzję dolnych siekaczy i ekstruzję zębów przedtrzonowych w celu wyeliminowania możliwych interferencji dolnych siekaczy z górnymi w fazie wysunięcia żuchwy.
Faza wysunięcia żuchwy: ta faza jest ukierunkowana głównie na przesunięcie żuchwy ku przodowi i umożliwia uzyskanie wyrównania zębów z jednoczesną korektą ustawienia żuchwy. Aby utrzymać stabilną pozycję żuchwy w nocy, zalecono stosowanie na noc wyciągów elastycznych międzyszczękowych klasy II.
Aby uniknąć interferencji między wyciągami elastycznymi i skrzydełkami precyzyjnymi, zaplanowano użycie wyciągów elastycznych od podniebiennej powierzchni górnych kłów do przedsionkowych powierzchni drugich trzonowców; użyto wyciągów 5/16” (170 g (6 uncji)), efekt strzałkowy wyciągów elastycznych utrzymuje skrzydełka precyzyjne w prawidłowej pozycji w nocy, utrzymując tym samym szczękę w pozycji symetrycznego wysunięcia w czasie snu.
Obecnie w protokole postępowania jest dostępna opcja zaprojektowania krótkich wyciągów elastycznych klasy II od powierzchni przedsionkowej zębów położonych mezjalnie w stosunku do skrzydełek precyzyjnych MA w przypadkach, w których uważa się, że użycie tego rodzaju wyciągów może być korzystne dla pacjenta.
Faza przejściowa: celem tej fazy jest utrzymani...