Postępowanie w gabinecie stomatologicznym z pacjentem wysokiego ryzyka

Podejmujemy próbę odpowiedzi na zadane nam pytanie dotyczące postępowania w gabinecie stomatologicznym z pacjentem wysokiego ryzyka. Wymaga to pewnej rekapitulacji obowiązujących wymagań higienicznych i zdrowotnych. Kluczowe wydaje się uświadomienie sobie, kim jest pacjent wysokiego ryzyka. Do tego celu posłużą poniższe dywagacje.

Wiele publikacji koncentruje się na specjalistycznej wiedzy, pomijając podstawowe zasady postępowania personelu medycznego. Mimo coraz większej liczby tytułów poświęconych promocji zdrowia świadomość zdrowotna nadal jest niska (3).

Zacznijmy zatem od fundamentalnej informacji, że w zakładach opieki zdrowotnej, w tym w gabinetach stomatologicznych, zarówno pacjenci, jak i personel medyczny są narażeni na zakażenia. Zakażenie to wniknięcie do organizmu i rozwój w nim żywego, biologicznego czynnika chorobotwórczego (8). To na personelu wszelkich placówek udzielających świadczeń medycznych ciąży ustawowy obowiązek zapewnienia pacjentom bezpieczeństwa epidemicznego. Realizacją tego obowiązku jest w każdym przypadku przecięcie dróg szerzenia się zakażeń. Powstawanie zakażeń zawsze jest konsekwencją „współistnienia” w czasie i przestrzeni biologicznego czynnika chorobotwórczego jako czynnika etiologicznego zakażenia, drogi transmisji zakażenia i wrażliwego na zakażenie człowieka. „Biologiczny czynnik chorobotwórczy to mające zdolność wywoływania objawów chorobowych drobnoustroje komórkowe lub wytwarzane przez nie produkty, zewnętrzne i wewnętrzne pasożyty człowieka lub wytwarzane przez nie produkty, cząstki bezkomórkowe zdolne do replikacji lub przenoszenia materiału genetycznego, w tym zmodyfikowane genetycznie hodowle komórkowe lub wytwarzane przez nie produkty” (8). Źródłem zakażenia jest miejsce, z którego czynnik chorobotwórczy zostaje przeniesiony na wrażliwą osobę. Źródłem zakażeń mogą być chorzy, pacjenci (...