Praktyczna interpretacja zasady SLOB przy użyciu projekcji skośnej w leczeniu endodontycznym
Zaś w przypadku zdjęcia w projekcji dystalnej – kanały korzeniowe rozprojektowane – w odniesieniu do lampy rentgenowskiej bliżej lampy jest kanał podniebienny (językowy), dalej – kanał policzkowy (jak wyżej), natomiast różnica pojawia się, jeśli chcemy interpretować zdjęcie od strony lewej do prawej – kolejność kanałów korzeniowych jest odwrotna: ząb przedtrzonowy I-P (policzkowy), J (językowy), ząb przedtrzonowy II-P, J, ząb trzonowy I-P, J.
Aby łatwo potwierdzić tę regułę, w celu bezsprzecznej interpretacji zdjęcia rentgenowskiego do konkretnych kanałów korzeniowych włożono narzędzia o różnym przekroju (tab. 2). W zębie przedtrzonowym drugim włożono igłę Lentulo w kanał policzkowy – widać, że w projekcji mezjalnej wyrzutowała się za pilnikiem typu H, który był włożony do kanału językowego. W projekcji dystalnej sytuacja jest odwrotna, co potwierdza słuszność zasady.
W praktyce klinicznej zasada ta znajdzie zastosowanie podczas: oceny liczby kanałów korzeniowych, identyfikacji kanałów dodatkowych, poszukiwania przyczyny niepowodzenia leczenia kanałowego, oceny obecności perforacji bądź złamanego narzędzia kanałowego czy też odpowiedzi na pytanie, przy którym korzeniu nie goi się zmiana okołowierzchołkowa. Projekcja skośna powinna być wykonywana we wszystkich zębach jako dodatkowa po zdjęciu w projekcji ortoradialnej i jako obowiązkowa w zębach z kanałami położonymi w linii przedsionkowo-językowej, tj. zęby przedtrzonowe w szczęce, korzeń mezjalny policzkowy w zębach trzonowych szczęki, zęby sieczne w żuchwie oraz kanał mezjalny w zębach trzonowych żuchwy.
Zasada SLOB jest prostą i szybką metodą identyfikacji kanałów korzeniowych. Aby prawidłowo zinterpretować tę zasadę, należy wiedzieć, czy [...]
