Prawidłowe przygotowanie stanowiska pracy do leczenia endodontycznego

W zestawie diagnostycznym do zabiegów endodontycznych powinno znajdować się lusterko przedniopowierzchniowe – rodowane. W lusterku tym warstwę odbijającą stanowi rod (Rh), który naniesiony jest na wierzchnią warstwę szkła. W klasycznym lusterku stomatologicznym warstwą odbijającą jest srebro usytuowane pod warstwą szkła. Przy ich użyciu powstaje odbicie wtórne, które w przypadku pracy z mikroskopem lub lupą stomatologiczną powoduje powstanie obrazu z rozmytymi krawędziami. Lusterka przedniopowierzchniowe charakteryzują się dużą odpornością chemiczną oraz termiczną. Ich wadą jest wrażliwość na uszkodzenia mechaniczne oraz wyższa kwota zakupu w porównaniu do lusterek tylnopowierzchniowych. W celu sprawdzenia, czy lusterko jest przedniopowierzchniowe, należy na szkle lusterka narysować cienkopisem kreskę. Jeśli patrząc pod kątem, widzimy jedną kreskę, to jest to lusterko rodowe, jeśli dwie – klasyczne.

Zaizolowanie pojedynczego zęba leczonego endodontycznie za pomocą koferdamu wynosi średnio 1 min i 48 s. W przypadku doświadczonych lekarzy czas ten można skrócić nawet do 15 s (7). Żeby to było możliwe, należy wcześniej przygotować niezbędne instrumentarium, w skład którego wchodzi: guma (zalecana grubość: heavy), dziurkacz, kleszcze do zakładania klamer, ramki do napinania płata gumy, klamry do umocowania koferdamu na zębach.

We współczesnej endodoncji nie dopuszcza się możliwości stosowania standardowych wartości określających długość roboczą (8). Do precyzyjnego określenia indywidualnego zakresu chemomechanicznego opracowania kanału wykorzystuje się endometr (fot. 1). Przed rozpoczęciem leczenia należy przygotować jednostkę centralną oraz sterylną elektrodę bierną zakładaną na wargę pacjenta. Należy sprawdzić stan naładowania baterii oraz połączenie poszczególnych elementów składowych urządzenia w całość.