Problem reklamy usług stomatologicznych
Zakaz reklamy wynika wprost z art. 63 ust. 1 KEL, który stanowi, że: „Lekarz tworzy swoją zawodową opinię jedynie w oparciu o wyniki swojej pracy, dlatego wszelkie reklamowanie się jest zabronione”. Dodatkowo zakaz ten jest wzmocniony przez ustęp 2 powyższego artykułu, który stwierdza, że lekarz nie powinien wyrażać zgody na używanie swego nazwiska i wizerunku dla celów komercyjnych. Ponadto dentyście w świetle art. 65 KEL nie wolno narzucać swoich usług chorym lub pozyskiwać pacjentów w sposób niezgodny z zasadami etyki i deontologii lekarskiej oraz lojalności wobec kolegów.
Poza KEL reklamy dotyczy także Uchwała nr 29/11/VI Naczelnej Rady Lekarskiej z dnia 16 grudnia 2011 r. w sprawie szczegółowych zasad podawania do publicznej wiadomości informacji o udzielaniu przez lekarzy i lekarzy dentystów świadczeń zdrowotnych. Zgodnie z wyżej powołaną Uchwałą Naczelnej Rady Lekarskiej lekarz lub lekarz dentysta nie może reklamować udzielanych przez siebie usług medycznych. Powyższa uchwała wskazuje, jakie informacje dotyczące udzielania świadczeń zdrowotnych dentysta wykonujący praktykę zawodową może podawać do publicznej wiadomości. Z uchwały wynika, że dentysta wykonujący praktykę zawodową powinien podawać do publicznej wiadomości informacje o:
a) tytule zawodowym,
b) imieniu i nazwisku,
c) miejscu, dniach i godzinach przyjęć.
Ponadto, oprócz powyższych danych, dentysta wykonujący praktykę zawodową może fakultatywnie podawać także informacje o:
a) rodzaju wykonywanej praktyki zawodowej,
b) stopniu naukowym,
c) specjalizacji,
d) umiejętności z zakresu węższych dziedzin medycyny lub udzielania określonych świadczeń zdrowotnych,
e) szczególnych uprawnieniach,
f) numerze telefonu,
g) cenach i sposobach płatności w przypadku przekazywania tych informacji poprzez zamieszczanie ich na stronie internetowej praktyki zawodowej lub poprzez specjalne [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
