Procedury związane z zapobieganiem zranieniom personelu przy udzielaniu świadczeń stomatologicznych

Udzielanie świadczeń zdrowotnych związane jest m.in. z ryzykiem zranienia się ostrym narzędziem przez personel medyczny, w tym także przez dentystę i asystentkę stomatologiczną. Celem artykułu jest przedstawienie regulacji prawnych związanych z ochroną pracowników przed zranieniami ostrymi narzędziami w podmiotach wykonujących działalność leczniczą w aspekcie przychodni stomatologicznych. Zranienia ostrymi narzędziami stanowią istotny problem związany z bezpieczeństwem i higieną pracy w podmiotach leczniczych. Opisane w artykule obowiązki dotyczą dentystów mających status pracodawców oraz pracodawców zatrudniających dentystów w podmiotach leczniczych.

Podstawy prawne

Kontakt pracownika z materiałem zakaźnym podczas wykonywania pracy określany jest jako ekspozycja zawodowa. Dentysta oraz asystentka stomatologiczna mogą ulec w pracy zranieniu, powszechnie określanemu jako zakłucie. Pracownicy podmiotów leczniczych są narażeni w wyniku zranienia na zakażenia m.in. wirusami hepatotropowymi (zapalenia wątroby typu B – HBV, zapalenia wątroby typu C – HCV) czy też ludzkim wirusem niedoboru odporności (HIV). Ryzyko zakażenia ww. wirusami w przypadku zakłuć igłą szacuje się w odniesieniu do HBV na 6-30%, w odniesieniu do HCV – na 2,7-10% i w odniesieniu do HIV na 0,3-0,4% (źródło: Ministerstwo Zdrowia, www.mz.gov.pl). To właśnie zakażenia wirusami HBV i HCV są przyczyną około 2/3 wszystkich stwierdzonych chorób zawodowych występujących u pracowników medycznych. Mniejsze zagrożenie stanowią natomiast zakażenia bakteryjne w wyniku zranienia ostrym narzędziem, gdyż ich skutkiem są głównie miejscowe zakażenia skóry. Tego typu zakażenia nie powodują zwykle trwałych następstw zdrowotnych, chociaż mogą spowodować czasowe wyłączenie z pracy osoby zranionej, tj. do chwili wyleczenia miejscowego zakażenia.