Projekt i druk 3D szyny relaksacyjnej stosowanej w bruksizmie

Podsumowanie prac projektowych

Proces wykonania prototypów szyn relaksacyjnych miał na celu sprawdzenie i dokonanie optymalizacji sposobu ich wytwarzania. Wykorzystanie gipsowego modelu szczęki i żuchwy pacjenta było obligatoryjne ze względu na brak możliwości pracy ze skanerem wewnątrzustnym. Został on jednak zastąpiony równie dokładnym ręcznym skanerem laserowym. Dzięki uzyskaniu precyzyjnego skanu odzwierciedlającego budowę anatomiczną jamy ustnej pacjenta przystąpiono do projektu prototypu szyny relaksacyjnej przy pomocy oprogramowania Meshmixer, które pomimo braku konkretnego ukierunkowania na wyroby dentystyczne pozwoliło na stworzenie precyzyjnego modelu szyny. Ze względu na znaczny rozwój technologii przyrostowych do wydruku prototypu wybrano technologię DLP, która umożliwia uzyskanie wydruków o dużej szczegółowości pomimo skomplikowanej geometrii. Prawidłowy przebieg procesu wytwarzania umożliwiła drukarka 3D przeznaczona głównie do tworzenia rozwiązań dentystycznych.W celu stworzenia prototypu szyny okluzyjnej użyto dentystycznej żywicy modelowej IMPRIMO LC Model,która zapewniła uzyskanie w pełni funkcjonalnego modelu nakładki. Wybór takiego materiału opierał się także na względach ekonomicznych. W przypadku wystąpienia niepowodzenia w wydruku szyny, nieprawidłowego dopasowania bądź dobrania jej nieodpowiedniej grubości zastosowanie materiału modelowego nie powoduje znacznych strat ekonomicznych w porównaniu do wykorzystania dedykowanej do zastosowania na szyny relaksacyjne żywicy, np. IMPRIMOLC Splint, która charakteryzuje się znacznie wyższą ceną. Zastosowanie dwóch różnych grubości ścianek prototypów szyn miało z kolei na celu ukazanie różnic pod względem wytrzymałościowym oraz sprawdzenie, czy zmiana wartości grubości w odniesieniu do zaleceń stomatologicznych (grubość szyny maksymalnie powinna wynosić do 2,5 mm) ma wpływ na dopasowanie...