Protezy overdenture wsparte na resztkowym uzębieniu własnym pacjenta – wybrane przykłady zastosowań elementów retencyjnych na podstawie piśmiennictwa
Zaczepy kulkowe i zatrzaski korzeniowe jako elementy kotwiczące
W tego rodzaju elementach retencyjnych patryca jest najczęściej lutowana do wkładu koronowo-korzeniowego, matryca jest elementem uzupełnienia ruchomego. Wyróżniamy dwa rodzaje tych elementów utrzymujących: sztywne i sprężyste. Sztywne są stosowane w uzupełnieniach ograniczonych braków międzyzębowych zarówno w odcinku przednim, jak i bocznym. Sprężyste pozwalają na pewien zakres ruchu między patrycą i matrycą, dzięki czemu dochodzi do redukcji naprężeń, które występują na filarze (6). Zalecane są w uzupełnieniach braków skrzydłowych. Siły utrzymujące protezę przy zastosowaniu zatrzasków korzeniowych mogą dotyczyć połączenia metal – patryca i metal – matryca (Ceka Axial Attachment, Eccentric Rottermann CMS) lub metal – patryca i matryca z tworzywa sztucznego o sile retencji kodowanej kolorem (system Bredent, Rhein’83).
Zaletami tych rozwiązań są: przenoszenie sił zgodnie z długą osią korzenia zęba, względnie proste dla pacjenta zdejmowanie i zakładanie konstrukcji, możliwość zastosowania tego elementu w przypadku korzeni o słabszym umocowaniu w zębodole i mniejszym polu ozębnej. Pierwotna siła retencji po ustabilizowaniu się złącza jest jednak stosunkowo duża i wynosi 13,3 N, może być większa zwłaszcza przy wykorzystaniu kilku równoległych względem siebie filarów (5). Kulkowe elementy retencyjne są łatwe w utrzymaniu higieny. Obserwacje 5-letnie porównujące protezy OVD w żuchwie umocowane za pomocą zaczepów kulkowych, kładek lub magnesów wykazały najmniejszą kumulację płytki w obrębie zaczepów kulkowych, a największą – przy umocowaniach magnetycznych (7).
Zatrzaski osiowe stosuje się też w przypadku małej odległości międzywyrostkowej [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
