Ryzyko występowania i metody leczenia recesji dziąsłowych u pacjentów leczonych ortodontycznie

Streszczenie: Rosnąca świadomość medyczna i zwiększające się potrzeby estetyczne pacjentów przekładają się na wzrost zainteresowania leczeniem ortodontycznym. Ważnym problemem estetycznym u pacjentów ortodontycznych są recesje dziąsłowe, które mogą pojawić się w trakcie leczenia lub po zdjęciu aparatu ortodontycznego. Recesje dziąsłowe mają etiologię wieloczynnikową, a wpływ leczenia ortodontycznego na ich powstawanie jest przedmiotem dyskusji.
Celem pracy jest przedstawienie, na podstawie przeglądu piśmiennictwa, współczesnych poglądów na przyczyny i czynniki ryzyka występowania recesji dziąsłowych u pacjentów leczonych aparatami ortodontycznymi oraz możliwości leczenia tego powikłania.
W szczególnych warunkach anatomicznych oraz w leczeniu niektórych wad zgryzu istnieje większe ryzyko wystąpienia recesji dziąsłowych w trakcie leczenia i po leczeniu ortodontycznym.
Ryzyko wystąpienia recesji powinno być oszacowane przed leczeniem, a pacjent powinien zostać o nim poinformowany, jak również o możliwości i kosztach korekty defektów dziąseł.
Chirurgiczne metody leczenia recesji dają satysfakcjonujące rezultaty w przypadku recesji klas I i II Millera.

Słowa kluczowe: recesje dziąsłowe, przemieszczanie zębów, ortodoncja, periodontologia, gingiwoplastyka

Zwiększająca się świadomość i potrzeby estetyczne pacjentów wpływają na wzrost zainteresowania leczeniem ortodontycznym. Pacjenci zwracają uwagę nie tylko na ustawienie zębów, ale także na wygląd girlandy dziąsłowej. Znaczny wpływ na zaburzenie estetyki ma występowanie recesji dziąsłowych, które polegają na dowierzchołkowej migracji dziąsła, odsłonięciu granicy szkliwno-cementowej i powierzchni korzeni, a tym samym wydłużeniu koron klinicznych zębów. Recesje dziąseł są powszechne w populacji głównie pacjentów dorosłych [1, 2]. Występują u 50% os...