Rola biegłego w ocenie wysokości zobowiązania wynikającego z nieszczęśliwego zdarzenia, wymagającego długotrwałego, interdyscyplinarnego leczenia
Z uwagi na konieczność wdrożenia leczenia ortodontycznego po urazie na wniosek strony powodowej pierwszym orzekającym w sprawie małoletniej był biegły z zakresu ortodoncji, powołany ad hoc. Biegły uznał: „(…) stan po urazie odcinka przedniego szczęki, który miał miejsce w szkole dnia (…). Przeleczony endodontycznie i nadbudowany ząb 21 (wadliwie wskazany przez biegłego, bowiem to ząb 12 był leczony endodontycznie – przyp. autorki), odbudowana częściowo złamana korona zęba 11, nieznaczne stłoczenie zębów 53 i 12 nie łączy się bezpośrednio z urazem. Statystycznie ząb po leczeniu endodontycznym krócej funkcjonuje w jamie ustnej. Ewentualne dalsze odległe skutki urazu są trudne, a często niemożliwe do przewidzenia. Dotychczasowe leczenie stomatologiczne było refundowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia”. W opinii pominięto uszkodzenie pourazowe zęba 21, konieczność modyfikacji leczenia podjętego w placówce udzielającej pierwszej pomocy oraz wątpliwe rokowanie dotyczące przebiegu leczenia zachowawczego zęba 12, którego przedwczesna utrata w konsekwencji będzie wymagała wdrożenia leczenia rekonstrukcyjnego.
Lakoniczna opinia biegłego z zakresu ortodoncji była korzystna dla strony pozwanej, natomiast niesatysfakcjonująca dla sądu i strony powodowej z uwagi na nieudzielenie odpowiedzi na pytania, do których biegły miał się ustosunkować. Zlecono sporządzenie opinii uzupełniającej, mającej na celu uzupełnienie odpowiedzi na wszystkie pytania zadane przez sąd. W opinii uzupełniającej, odnosząc się do pytania o czas trwania oraz intensywność cierpień psychicznych i fizycznych powódki, biegły stwierdził, że: „…na potrzeby postępowania sądowego każdy poszkodowany będzie twierdził, że bolało go mocno i długo”.
Na wniosek strony powodowej – wskazującej liczne błędy w [...]
