Sposoby natychmiastowego uzupełnienia braków zębów po ekstrakcji – przegląd piśmiennictwa
Alternatywne metody uzupełnienia braku zębowego
Protezy natychmiastowe osiadające (częściowe/całkowite)
Proteza natychmiastowa to uzupełnienie protetyczne, które jest wprowadzane do jamy ustnej bezpośrednio po ekstrakcji zęba/zębów, gdy działa jeszcze znieczulenie. Wskazaniem do jej wykonania jest ekstrakcja zęba/zębów z koniecznością uzupełnienia powstałego braku w łuku zębowym, kiedy inne metody (np. odbudowa implantoprotetyczna) nie są możliwe.
Według Spiechowicza protezy natychmiastowe wykonuje się jako:
- długoczasowe protezy całkowite,
- długoczasowe protezy częściowe osiadające,
- protezy tymczasowe w dwuetapowym przechodzeniu do bezzębia,
- protezy tymczasowe podczas etapowego usuwania zębów,
- protezy tymczasowe w częściowych brakach uzębienia zastępowane później protezami szkieletowymi,
- protezy tymczasowe zastępowane później protezami stałymi.
Procedura kliniczno-laboratoryjna
Istnieją 2 metody planowania ekstrakcji. W przypadku zakwalifikowania do usunięcia wszystkich zębów można najpierw usunąć zęby boczne z wykonaniem czasowej protezy uzupełniającej braki skrzydłowe, a po wygojeniu wyrostka zębodołowego i wykonaniu właściwej protezy natychmiastowej – usunąć zęby przednie. Kolejnym sposobem jest wykonanie protezy częściowej, a później jej natychmiastowa naprawa przez dostawienie zębów, które wymagają ekstrakcji.
Całkowite protezy natychmiastowe powinny być wykonane na bazie wycisków czynnościowych, co może sprawiać trudności ze względu na obecność zębów w jamie ustnej w momencie pobierania wycisków. Metody wyciskowe:
- Sposób Reinchenbacha: pokrycie zębów woskiem, pobranie wycisku anatomicznego, odlanie modelu i wykonanie łyżki [...]
