Sposoby natychmiastowego uzupełnienia braków zębów po ekstrakcji – przegląd piśmiennictwa
Wykorzystanie usuniętego zęba w celu uzupełnienia braku (dotyczy zębów siecznych) wg Glickmana
Postępowanie:
- przygotowanie zębów sąsiednich – usunięcie wypełnień lub niewielkie szlifowanie szkliwa w celu uzyskania połączenia z kompozytem;
- ekstrakcja zęba, odcięcie korzenia, usunięcie miazgi z komory i jej wypełnienie kompozytem (jeżeli ząb nie był leczony kanałowo), przygotowanie powierzchni bocznych zęba do połączenia z kompozytem; część dodziąsłowa usuniętego zęba powinna być ukształtowana w formie nakładki;
- przytwierdzenie materiałem kompozytowym przygotowanej korony do zębów sąsiednich zgodnie z zasadami adhezji; do tego celu można użyć również szyny z włókna szklanego;
- usunięcie nadmiaru kompozytu, kontrola zwarcia, polerowanie.
Przedstawione wyżej postępowania są stosowane w przypadku pojedynczych braków zębów siecznych (głównie dolnych). Do ich zalet należą łatwość i szybkość wykonania bez konieczności etapu laboratoryjnego. Mają one jednak charakter uzupełnień tymczasowych i po okresie gojenia zębodołu wymagane jest wykonanie uzupełnienia docelowego (odbudowa implantoprotetyczna, most lub proteza ruchoma w przypadku równoczesnych braków zębów w odcinkach bocznych) (2, 12).
Podsumowanie
Ekstrakcja zęba, szczególnie w odcinku przednim, może być dla pacjenta przeżyciem traumatycznym i uniemożliwić mu czasowo funkcjonowanie w społeczeństwie. Przedstawione wyżej sposoby natychmiastowego uzupełnienia zęba po ekstrakcji rozwiązują ten problem i sprawiają, że pacjent opuszcza gabinet stomatologiczny zaopatrzony w uzupełnienie protetyczne. Wybór określonej metody wiąże się z konkretnymi wskazaniami klinicznymi, oczekiwaniami pacjenta, a także kwestiami finansowymi i dostępem do laboratorium techniki dentystycznej.
[...]
