Stałe uzupełnienia protetyczne. Jak zachować zdrowie przyzębia?
Biotyp cienki – grubość dziąsła jest mniejsza niż 1,5 mm. Występują delikatne i cienkie brodawki międzyzębowe sięgające w pobliże brzegu siecznego. Odpowiedzią na przewlekłe drażnienie będą ubytektkanek miękkich i powstawanie recesji dziąsła (ryc. 2) (1, 14).
Gruby biotyp – grubość dziąsła większa niż 2 mm. Występują szerokie brodawki międzyzębowe. Uraz będzie powodował zaczerwienienie dziąsła, powstawanie kieszeni patologicznych z wysiękiem ropnym oraz ubytek tkanki kostnej (ryc. 3) (1).
W celu określenia grubości dziąsła możemy się posłużyć (10):
- oceną wizualną – oceniamy budowę dziąsła na podstawie wyglądu i kształtu brodawek; ocena ta nie jest wystarczająca dla jednoznacznego określenia grubości dziąsła oraz przewidzenia efektów leczenia;
- oceną transparencji – sondę periodontologiczną wprowadzamy do szczeliny dziąsłowej i oceniamy przeświecanie – jest widoczna w przypadku cienkiego biotypu dziąsła;
- pomiarem bezpośrednim – przy użyciu igły, zgłębnika lub narzędzia endodontycznego ze stoperem nakłuwamy dziąsło do kontaktu z kością lub zębem i mierzymy – metoda inwazyjna i mało dokładna;
- pomiarem metodą ultrasonograficzną;
- pomiarem metodą radiologiczną – CBCT.
W celu zachowania stabilności brzegu dziąsłowego muszą zostać spełnione określone wymagania:
- idealne dopasowanie uzupełnienia w obszarze brzeżnym, prawidłowy kształt przyszyjkowy, brak nawisów, optymalne krawędzie, zachowana szczelność [...]
Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.
którzy są subskrybentami naszego portalu.
Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Masz aktywną subskrypcję?
Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas
Reklama
