Zastosowanie stożkowej tomografii cyfrowej w diagnostyce i powtórnym leczeniu kanałowym. Opis przypadku
Całość leczenia kanałowego została przeprowadzona pod mikroskopem zabiegowym. Po podaniu znieczulenia i założeniu koferdamu całkowicie zniesiono sklepienie komory i usunięto miazgę z jej obszaru. Na dnie komory można było zauważyć ujścia 2 kanałów: policzkowego i podniebiennego. Po ekstyrpacji miazgi przystąpiono do poszukiwań 3. kanału, które zakończyły się niepowodzeniem. Z tego względu poszerzenie i obturację kanałów przesunięto na następną wizytę.
20.01.2005 r.
Ciąg dalszy leczenia kanałowego. Długości robocze kanałów ustalono metodą elektrometryczną za pomocą endometru (Tri Auto ZX Morita, Japonia). Początkowo kanały poszerzono za pomocą ręcznych pilników K (VDV, Niemcy) do rozmiaru ISO 25 na pełną długość roboczą, a następnie maszynowo do rozmiaru Pro Taper F3 (Dentsply, Niemcy). Do płukania kanałów stosowano 5,25% NaOCl i 17% EDTA. Roztwory te aktywowano ultradźwiękami za pomocą końcówki Endo-Chuck (EMS, Szwajcaria) z zamontowanym pilnikiem ISO 30.
Po ostatecznym płukaniu alkoholem i 2-proc. roztworem CHX kanały zostały osuszone papierowymi sączkami (VDV, Niemcy).
System kanałowy wypełniono rozgrzaną gutaperką techniką pionowej kondensacji (Obtura II/System B) oraz uszczelniaczem na bazie żywicy epoksydowej (AH Plus, Dentsply, Niemcy).
Na ujścia kanałów korzeniowych nałożono system łączący (IV generacji OptiBond FL) oraz niebieski płynny kompozyt (Tetric Color, Ivoclar Vivadent, Lichtenstein). Wykonano kontrolne zdjęcie radiologiczne (ryc. 1, s. 37). Ząb odbudowano ostatecznie materiałem światłoutwardzalnym (Filtek Z-250, 3M ESPE, Niemcy).
Po około 8 latach (15.10.2012 r.) pacjent zgłosił się do [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
