Szczepienia personelu medycznego zatrudnionego w gabinecie stomatologicznym

Dobry pracownik to zdrowy pracownik – ta dewiza dotyczy każdego sektora, który zatrudnia ludzi. W sytuacji ciągłego narażenia na kontakt z pacjentem i chorobotwórczymi mikroorganizmami, wtedy, gdy pacjent jest skolonizowany, jest nosicielem, zakażonym lub chorym na choroby zakaźne, jedyną drogą do utrzymania zdrowia jest wdrożenie właściwej profilaktyki. Od wielu lat za najlepszą formę profilaktyki uznaje się szczepienia ochronne. W sektorze opieki zdrowotnej, w tym w gabinetach stomatologicznych, ryzyko kontaktu z pacjentem, który może być źródłem zakażenia, jest szczególnie wysokie. Zakażenie jest równoznaczne z zachwianiem unikalnej równowagi zdrowotnej. Zakażenie personelu medycznego niesie za sobą kolejne ryzyka, takie jak możliwość zakażania pacjentów i innych osób z otoczenia.

Szczepienia ochronne a wymogi prawne

Najważniejszym aktem prawnym, w którym wskazano konieczność szczepień, jest Kodeks pracy. W § 6 art. 229 wskazano: „wstępne, okresowe i kontrolne badania lekarskie są przeprowadzane na koszt pracodawcy. Pracodawca ponosi ponadto inne koszty profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami, niezbędnej z uwagi na warunki pracy”. Szczepienia ochronne stanowią „inną” profilaktyczną opiekę zdrowotną sprawowaną nad pracownikiem.

W § 1 artykuł 222 Kodeksu pracy zapisano, że w razie zatrudniania pracownika w warunkach narażenia na działanie szkodliwych czynników biologicznych pracodawca stosuje wszelkie dostępne środki eliminujące narażenie, a jeżeli jest to niemożliwe – ograniczające stopień tego narażenia przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki. Stopień narażenia pracownika minimalizuje zastosowanie szczepień ochronnych. Kodeks pracy nakazuje pracodawcy prowadzenie rejestru prac narażających pracowników na działanie ...