Szyna stabilizująca/terapeutyczna(relaksacyjna) w leczeniu zaburzeń skroniowo-żuchwowych

Etapy wykonania szyny

1. Pobranie wycisku górnego i odlanie modelu.
2. Dopasowanie na modelu twardej płytki z przezroczystego tworzywa o grubości ok. 2 mm do powierzchni górnych zębów o zasięgu większym niż ostateczna szyna.
3. Dostosowanie szyny do zębów pacjenta. Szyna powinna mieć odpowiednią retencję i stabilizację.
4. Wykonanie stopera przedniego z samopolimeryzującego przezroczystego tworzywa akrylanowego, o szerokości ok. 4 mm, kontaktującego z dolnymi siekaczami przyśrodkowymi. Grubość stopera powinna zapewnić odległość między zębami przednimi ok. 3-5 mm, a między zębami tylnymi ok. 1- 3 mm. Płaska powierzchnia stopera powinna być prostopadła w stosunku do długiej osi kontaktujących się z nią siekaczy dolnych.
5. Po wykonaniu stopera przedniego pacjent powinien przez kilka minut pozostać z szyną w jamie ustnej. Obecność stopera przedniego pozwoli wyeliminować istniejące warunki zwarciowe i ułatwi ustalenie stabilnej pozycji mięśniowo-szkieletowej.
6. Wyznaczenie stabilnej pozycji mięśniowo-szkieletowej. Pacjent w pozycji leżącej proszony jest o doprowadzenie do kontaktu zębów tylnych, co spowoduje ustawienie głów żuchwy w relacji centralnej przez mięśnie unoszące żuchwę. Można również wykorzystać metodę obustronne manipulacji ręcznej. Najlepiej zastosować obie te metody.
7. Po wyjęciu szyny z jamy ustnej nakłada się tworzywo samopolimeryzujące na odcinki boczne tak, aby wszystkie zęby dolne kontaktowały się z tworzywem. Dodatkowa ilość materiału nakładana jest wargowo względem dolnego kła. Następnie szyna zostaje [...]

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas