Tomografia komputerowa wiązki stożkowej – opis przypadku

Tomografia komputerowa wiązki stożkowej ma zastosowanie prawie we wszystkich dziedzinach stomatologii. W stomatologii zachowawczej możliwe jest wykrywanie próchnicy pierwotnej i wtórnej, zarówno na powierzchniach stycznych, jak i zgryzowych (11). Przy problemach endodontycznych możliwe jest wykrywanie zmian przy poszczególnych korzeniach danego zęba, ocena wypełnienia kanałów i systemu korzeniowego, ocena resorpcji korzeni. Ułatwia ocenę występowania dodatkowych kanałów i korzeni oraz ewentualnych złamań w obrębie korzenia (12). Jak pokazują badania, dzięki CBCT możliwe jest wykrycie ponad 38% zmian okołowiechołkowych niewykrytych na tradycyjnych dwuwymiarowych zdjęciach rentgenowskich (13). W periodontologii dużo precyzyjniej można ocenić zasięg ubytków kostnych, zwłaszcza w przypadku furkacji zębów (14). Przy zastosowaniu oprogramowania komputerowego z badania wolumetrycznego można uzyskać zdjęcia cefalometryczne, które z powodzeniem mogą zostać użyte w planowaniu leczenia ortodontycznego (15).

Należy jednak pamiętać, ze nie powinno się stosować tomografii wiązki stożkowej u dzieci w celu uzyskania zdjęcia cefalometrycznego, zgodnie z przedstawioną zasadą ALARA. Dawki promieniowania przy wykonywaniu cyfrowych zdjęć cefalometrycznych są zdecydowanie niższe (2,4-6,2 μSv) (10).

CBCT jest obecnie najlepszym wyborem przy diagnozowaniu schorzeń stawu skroniowo-żuchwowego (16). Rozszerza możliwości oceny zębów zatrzymanych, możliwe jest szczegółowe określenie położenia takich zębów, liczby korzeni czy odległości od nerwu, a tym samym zaplanowanie zabiegu mniej traumatycznego i precyzyjniejszego (7, 17, 18). W chirurgii istotnym zagadnieniem jest możliwość oceny kości twarzowej części czaszki, w planowaniu zabiegów implantologicznych możliwe jest dokonanie bardzo precyzyjnych pomiarów kości, a także ocena gojenia po zabiegach augumentacyj...