Przypadek torbieli korzeniowej spowodowanej przetrwałym korzeniem zęba mlecznego u 17-letniej pacjentki

Omówienie

Wedle aktualnie obowiązującej klasyfikacji torbieli wg WHO (Kramera) (4), jak również proponowanym przez Kaczmarzyka i wsp. podziale (1) opisywany przypadek torbieli należy zaliczyć do torbieli korzeniowej o etiologii zapalnej. Weryfikacja histopatologiczna materiału pobranego podczas zabiegu potwierdziła pierwotne rozpoznanie.

Torbiel korzeniowa jest przykładem torbieli, która najczęściej występuje w obrębie kości szczęk. Jej pojawienie się ma związek z obecnością resztek komórek nabłonkowych Malasseza związanych z martwiczo zmienioną miazgą zęba i procesem zapalnym toczącym się w obrębie okołowierzchołkowej ozębnej (5-7). Shear i Speight utrzymują, że rozwój torbieli korzeniowych związanych z uzębieniem mlecznym nie występuje często i obejmuje około 1% przypadków wszystkich torbieli korzeniowych (1). Najczęściej obserwuje się występowanie tego rodzaju zmian w obrębie zębów trzonowych mlecznych żuchwy (67%), trzonowych mlecznych szczęki (17%), jak również mlecznych zębów siecznych (13%) (1, 6, 8-10). Rozwój torbieli korzeniowych dotyczy w większości mężczyzn i odnotowywany jest między 3. a 19. rokiem życia (1, 6, 8-11).

Z reguły torbiele korzeniowe powiązane z uzębieniem mlecznym nie dają objawów do momentu wystąpienia wtórnego zakażenia zęba, dlatego najczęściej wykrywane są przypadkowo podczas rutynowych badań kontrolnych rtg. U pacjenta, u którego nie rozpoznano torbieli lub nie podjęto odpowiedniego leczenia, można zaobserwować występujące po sobie objawy: obrzęk, zwiększoną wrażliwość, ruchomość zęba i niebieskawy odcień dziąsła wywołany dopoliczkowym lub dopodniebiennym wybrzuszeniem blaszki kortykalnej wyrostka zębodołowego w szczęce lub najczęściej dopoliczkowym wybrzuszeniem blaszki w żuchwie (5, 9).